حذف فلزات سنگین با استفاده از میکروجلبک غیر زنده

Abstract

توسعه فعالیتهای صنعتی سبب افزایش تولید آلاینده های مختلف آب شده است که فلزات سنگین بدلیل سمی بودن و اثرات مخرب زیست محیطی از جمله مهمترین آنها هستند. جذب زیستی یک فناوری امیدوار کننده و دوستدار محیط زیست است که استفاده از آن در کاربردهای مختلف تصفیه فاضلاب در سالهای اخیر مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. از بین جاذبهای زیستی، میکروجلبکها به دلیل بازده جذب بالا، در دسترس و به صرفه بودن از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. در این تحقیق با توجه به مزیت های استفاده از میکروجلبک های غیر زنده، استفاده از آنها به عنوان جاذب زیستی برای حذف فلزات سنگین از محلولهای آبی مورد بررسی قرار گرفته است. تاثیر عوامل مختلف از جمله موثر عوامل مرتبط با زیست توده و نیز شرایط فرآیندی (pH محلول، مقدار دوز جاذب، زمان تماس، دما، ارتفاع بستر جاذب زیستی، دبی جریان پساب حاوی فلزات سنگین و غلظت اولیه یون های فلزات سنگین) مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین مکانیسمهای جذب زیستی یونهای فلزات سنگین در میکروجلبکها و مدلهای تعادلی و سینتیکی مختلف برای توصیف و مدلسازی فرآیند جذب فلزات سنگین توسط ریزجلبکها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. این مطالعه نشان می‌دهد که ریزجلبکها جاذبهای زیستی موثری و اقتصادی برای حذف فلزات سنگین از فاضلابهای صنعتی هستند و با توجه به قابلیت پیش بینی آنها با معادلات ریاضی ساده تعادلی و سینتیکی، برای کاربرد در مقیاس های بزرگ در فرآیندهای پیوسته مناسب هستند.