بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش و توسعه سطح کشت آبیاری تحت فشار با استفاده از مدل لاجیت (مطالعه موردی: استان اردبیل)

Abstract

کمبود آب در اکثر کشورهای جهان باعث شده است که زارعان به جای روش‌های آبیاری سنتی از روش‌های نوین استفاده کنند، تا کنترل بیشتری بر میزان مصرف آب داشته باشند. از جمله برنامه‌های اجرا شده در جهت کاهش مصرف آب و افزایش بهره‌وری آن در بخش کشاورزی، استفاده از روش‌های آبیاری تحت فشار است. در این مطالعه که با هدف برسی عوامل مؤثر بر پذیرش و توسعه آبیاری تحت فشار، در استان اردبیل انجام شده است، داده‌های مورد نیاز در قالب پرسش‌نامه از کشاورزان برای سال زراعی 94-93 گردآوری و با استفاده از مدل رگرسیون لاجیت، ضرایب برآورد شده، تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان می‌دهد که هزینه نیروی انسانی آب، سطح سواد، آموزش، درآمد، شغل دوم کشاورز، سطح کشت، رضایت از خدمات اداری، کارشناسی و اعتباری، تأثیر مثبت، و سابقه فعالیت کشاورز، تعداد محصول، میزان آب مصرفی و هزینه اولیه اجرای سیستم آبیاری، تأثیر منفی در پذیرش و توسعه سطح کشت آبیاری نوین دارد. همچنین متوسط اثر نهائی عوامل مورد بررسی بر توسعه آبیاری تحت فشار، 345/0 می‌باشد. ضمناً اثر نهائی آموزش، حجم آب مصرفی و رضایت از خدمات بانکی و اداری بر توسعه آبیاری تحت فشار بیشتر از سایر عوامل برآورد شده است.