توسعه واحدهای مرغداری گوشتی منطقه بستک با تاکید بر کارآیی در راستای توسعه اقتصادی منطقه

Abstract

<strong>چکیده</strong><br /> در این مطالعه به منظور توسعه واحدهای پرورش مرغ گوشتی در منطقه بستک تحلیل وضعیت کارایی بررسی شده است. باتوجهبهمحدودیتمنابع، ارزیابیعملکرد، اطلاعوآگاهیازنتایجفعالیت<em>­</em>هاوشناسایی نقاطقوتوضعفواحدهای پرورش مرغ گوشتیبرایبهبودعملکردوفعالیت<em>­</em>ها، ضرورتیاجتناب‌ناپذیراست<em>.</em> بدین منظور، کارایی فنی مرغداران گوشتیبااستفادهازرویکرد تحلیل پوششی داده­ها <em>(DEA)</em> محاسبه گردید. آمار و اطلاعات مورد نیاز از طریق تکمیل 120 پرسشنامه در سال 1395 جمع­آوری شده است. نتایج نشان می‌دهد که میانگین کارآیی فنی در حالت بازده ثابت نسبت به مقیاس(<em>CRS</em>)، بازده متغیر نسبت به مقیاس(<em>VRS</em>) و کارآیی مقیاس(<em>Scale</em>) به ترتیب برابر 51.3، 57.5 و 63.2 درصد است و 10 واحد از 120 واحد دارای کارآیی فنی (<em>VRS</em>) 100 درصد هستند و بقیه بنگاه­ها به درجات متفاوتی دارای نا‌کارآیی هستند. برای تمام واحدهای ناکارا، واحد یا واحدهای الگو شناسایی شد تا بتوانند از طریق الگو‌گیری و تعدیل در استفاده از نهاده­ها و ستاده‌های خود به مرز کارا برسند و تبدیل به واحد کارا شوند.