واکاوی تغییرات کمّی آب قنات و تأثیر آن بر سطح زیرکشت زراعت آبی شهرستان لنجان طی سال‌های آبی (1391-1370)

Abstract

چکیده <br />قنات یکیازپیچیده­ترین فنون ابداعی بشر برای استخراج منابع آب زیر زمینی درمناطقخشکو نیمه­خشکاستکهبرایآب­رسانیدرمناطقکمآبوحتیبدونآببه­وجودآمدهاست. قنات­ها در شهرستان لنجان علی­رغم دسترسی مردم این شهرستان به آب رودخانه زاینده رود از اهمیت فراوانی برخوردار است و در این منطقه از رشته قنات­هایی جهت آبیاری سطوح زیر کشت استفاده می­شود. روش پژوهش این مطالعه «توصیفی-تحلیلی» است و اطلاعات از منابع، اسناد کتابخانه­ای و سازمان­های مرتبط تهیه شده است. در این پژوهش سعی شده تغییرات کمّی آب قنات­های منطقه و وضعیت کاهش سطح زیر کشت زراعی آبی مرتبط با تغییر تخلیه آب قنات­های شهرستان لنجان مورد بررسی قرار گیرد. برای انجام این مطالعه داده­های آماری گردآوری شده با استفاده از مدل امتیاز استاندارد پردازش شده است. در ادامه داده­ها بر اساس هدف مطالعه، با استفاده از مدل رگرسیون خطی سری­های زمانی،نمودارهای هیدروگراف و روش همبستگی تجزیه و تحلیل شده است. نتایج مطالعه نشان داد که میزان تخلیه آب قنات­های شهرستان لنجان طی دوره آماری گذشته به­ویژه در سال­های خشکسالی روند کاهشی داشته است. به­طوری که تعدادی از قنات­ها در سال آبی 1390-1389 به­طور کامل خشک شده است. هم­چنین کاهش سطحزیرکشترابطه مستقیمیبامیزان تخلیه آبقنات­هابا ضریب معناداری (001/0<span style="font-family: Times New Roman;">sig<span style="font-size: small;">=</span></span>) و ضریبهمبستگیبه مقدار 69/0 داشته است.