بررسی نقش فعّالیّت زنان روستاهای دهستان اسحاق آباد شهرستان نیشابور در دستیابی به توسعه پایدار روستایی

Abstract

زنان روستایی به­مثابة نیمی از جمعیّت، افزون بر انجام وظایف مادری و همسری، در توسعة پایدار روستایی نقش کلیدی ایفا می­کنند؛ درواقع آنان به­منزلة پرورش­دهندگان نسل­های آینده و تأثیری که بر تفکّر آنان درزمینة به­کارگیری و استفاده از منابع می­گذارند و همچنین فعّالیّت­های بی­شماری که بر دوش آن­ها است؛ نقش بسزایی در دستیابی به توسعة پایدار روستایی دارند؛ امّا باوجود فعّالیّت زیاد زنان در جوامع روستایی، نقش آنان در توسعة پایدار روستایی کم‌اهمّیت درنظر گرفته می­شود؛ ازاین‌رو هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش فعّالیّت زنان در دستیابی به توسعة پایدار روستایی در دهستان اسحاق­آباد شهرستان نیشابور است. جامعة آماری پژوهش شامل همة زنان بالای 15 سال ساکن روستاهای دهستان اسحاق‌آباد است که براساس آمار سال 1390 برابر با 3921 نفر هستند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برابر با 384 نفر تعیین شد. به­ منظور تجزیه و تحلیل اطّلاعات از آزمون تی تک‌نمونه‌ای، همبستگی پیرسون و تکنیک پرومته استفاده شد. یافته­های پژوهش بیانگر آن است که با توجّه به نتایج آزمون تی تک­نمونه­ای، فعّالیّت زنان در بخش کشاورزی - دامداری و صنعت به­استثناء بخش خدمات، سبب پیش­برد دهستان اسحاق­آباد به­سمت توسعة پایدار شده است؛ همچنین نتایج آزمون همبستگی پیرسون گویای رابطة مستقیم و معنی­دار میان ابعاد توسعة پایدار است. نتایج دیگر پژوهش بیانگر آن است که بیشترین تأثیر اشتغال زنان در دهستان مورد مطالعه ابتدا در بخش اقتصادی بوده؛ سپس سبب ارتقاء شاخص­های اجتماعی و درنهایت شاخص­های فرهنگی شده است. نتایج آزمون پرومته نیز بیانگر آن است که در میان روستاهای دهستان مورد مطالعه، روستای اسحاق‌آباد بالاترین رتبه و روستای عزیزیه کمترین رتبه را ازنظر ابعاد توسعة پایدار دارند.