اثربخشی مداخله بین سیستمی بخشش بر بازسازی مجدد اعتماد زنان بعد از خیانت

Abstract

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی مداخله بین سیستمی بخشش بر بازسازی مجدد اعتماد زنان آسیب دیده از عهد شکنی همسر بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و پی گیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان آسیب دیده از عهد شکنی همسرکه به یکی از مراکز مشاوره شهر تهران مراجعه نموده بودند.. نمونه پژوهش را 20 زن که به صورت هدفمند انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند،. ابزار پژوهش شامل دوپرسشنامه 1- مقیاس اعتماد بین فردی با 18 گویه و 2- مقیاس سنجش بخشش رنجش زناشویی با 10 گویه بود. تحلیل آماری با استفاده از آزمون Tدو گروه و تحلیل کو واریانس صورت گرفت. یافته ها حاکی از اثربخشی درمان بین سیستمی بخشش بر زنان آسیب دیده بود وسبب ارتقای مولفه های اعتماد و کاهش میزان مولفه های بخشش از قبیل خشم – اجتناب گردید.(p<0/001) تفاوت بین پیش آزمون- پس آزمون و پس آزمون و پی گیری نیزنمایانگر ارتقا و ثبات ارتقا در مرحله پی گیری بود. بطور کلی اینگونه میتوان نتیجه گرفت که مداخله درمانی بین سیستمی بخشش سبب افزایش اعتماد زنان آسیب دیده از خیانت گردد..