مکان‌یابی مناطق مستعد نیروگاه خورشیدی تحت تاثیر پارامترهای اقلیمی با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی فازی (مطالعۀ موردی: استان فارس)

Abstract

توجه به منابع تجدیدپذیر انرژی که جایگزین مناسبی برای سوخت­های فسیلی تجدیدناپذیر هستند، سبب شده است که جوامع به سمت انرژی­هایی نظیر انرژی خورشیدی سوق پیدا کنند. هدف از این پژوهش مکان­یابی مناطق مستعد احداث نیروگاه­های خورشیدی در استان فارس با توجه به پارامترهای اقلیمی می­باشد. برای این پژوهش از پارامترهای بارندگی، دما، رطوبت­نسبی، ساعات آفتابی، ارتفاع، گرد و خاک و جهت شیب استفاده گردید. بر اساس نقش و اهمیت این فاکتورها نقشه هر معیار در محیط GIS تهیه و در محیط IDRISI فازی گردید. نقشه مکانی مناطق مستعد با توجه به وزن­های بدست آمده به روش Fuzzy-AHP تهیه و در چهار کلاس (عالی، خوب، متوسط و ضعیف) طبقه­بندی گردید. نتایج مکان­یابی نیروگاه­های خورشیدی نشان داد که، نواحی واقع در شمال و شمال شرقی استان دارای بیشترین استعداد می­باشند، که مساحتی بالغ بر 60 درصد کل مساحت استان را شامل می­شود و کمترین استعداد مربوط به نواحی جنوبی استان با مساحتی حدود 026/0 درصد می­باشد. بیشترین مساحت استان از لحاظ پتانسیل نیروگاه خورشیدی در کلاس عالی می­باشد. همچنین نتایج نشان داد که مناطق مستعد احداث نیروگاه در مناطق دارای اقلیم خشک و نیمه­خشک سرد می­باشد، این نواحی شامل مناطقی است که، ایستگاه­های آباده، اقلید، ایزدخواست، بوانات و صفاشهر در آن قرار دارند.