بررسی میزان شادمانی گردشگران در گردشگاه‌های استان گلستان (مورد مطالعه: گردشگران تفرجگاه‌های پارک جنگلی ناهارخوران گرگان و کبودوال علی‌آباد کتول)

Abstract

هدف مقاله­ی حاضر شناخت میزان شادمانی گردشگران در گردشگاه­های استان گلستان می­باشد. روش پژوهش، توصیفی از نوع هم­بستگی و جامعه­ی آماری تحقیق شامل کلیه­ی تفرجگران و گردشگرانی بوده که به تفرجگاه­های مورد مطالعه برای تفریح و گردش مراجعه کرده­اند. تعداد جامعه­ی آماری 8000 نفر برآورد شده که از این تعداد 310 نفر با استفاده از نمونه­گیری اتفاقی در دسترس توأم با طبقه­ای متناسب انتخاب شدند. برای جمع­آوری اطلاعات در این پژوهش از پرسشنامه­ی آزمون شادمانی آکسفورد استفاده شد و برای تحلیل داده­ها از روش­های آماری متناسب با سطح سنجش متغیرها(آزمون ضریب هم­بستگی پیرسون، آزمون t و آزمون واریانس یک طرفه) استفاده شده است. اعتبار ابزار سنجش با استفاده از اعتبار محتوایی از نوع صوری و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ(77/0) مورد تأیید قرار گرفت. یافته­ها نشان داد میانگین شادمانی گردشگران 416/3 از 5 می­باشد. همچنین نتایج نشان داد در بین گویه­ها، گویه­ی «شرکت در جشن­ها و مهمانی» بیش­ترین سهم را در شادمانی گردشگران داشته است. همچنین در مقایسه­ی میزان شادمانی با متغیرهای زمینه­ای (سن، جنس و...)، اجتماعی(پایگاه اقتصادی– اجتماعی، دین­داری و...) و محیطی(محل سکونت و محل تفرجگاهی) فقط بین عوامل دین­داری و هویت قومی با میزان شادمانی هم­بستگی مثبت و قوی وجود داشته و رابطه معنادار می­باشد.