تبیین نقش مدیریت تحول‌گرا بر رضایت شغلی کارکنان فرماندهی انتظامی استان گلستان

Abstract

امروزه مدیریت سازمان از پیچیدگی فراوانی برخوردار است؛ زیرا عوامل درونی و بیرونی بسیار زیادی وجود دارد که سازمان را تحت تأثیر خود قرار می­دهد. این پژوهش، سبک مدیریت تحول­گرا را به عنوان یک عامل مهم و اثرگذار در مدیریت سازمان معرفی نموده و نقش آن را در بهبود رضایت شغلی کارکنان مورد بررسی قرار داده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پژوهش توصیفی، هم­بستگی و پیمایشی محسوب می‌گردد. از ابزار پرسشنامه­ی استاندارد مدیریت تحول­گرا سوناز(1393) و پرسشنامه­ی استاندارد رضایت شغلی مینه سوتا استفاده شده است. جامعه­ی آماری این پژوهش، شامل کلیه­ی کارکنان ستاد فرماندهی و پلیس­های تخصصی انتظامی استان گلستان بوده که نمونه­ی آماری بر اساس فرمول کوکران؛ 214 نفر می­باشد. در این مطالعه، از آزمون­های توصیفی، آزمون ضریب هم­بستگی پیرسون، ضریب رگرسیون و آنالیز واریانس و آزمون فریدمن استفاده شده است. نتایج آزمون نشان می­دهد که مدیریت تحول­گرا تأثیر مستقیم بر رضایت شغلی دارد. همچنین بر اساس آزمون فریدمن، انگیزش فکری با ضریب 21/2 در اولویت اول قرار دارد، در نتیجه بیش‌ترین رابطه را با رضایت شغلی کارکنان دارد و در ادامه ملاحظه­ی فردی با ضریب 14/2 در اولویت دوم و مدیریت کاریزماتیک با ضریب 65/1 در رتبه­ی سوم و پایانی قرار دارد؛ در نتیجه کم‌ترین رابطه را با رضایت شغلی کارکنان در ناجا دارد.