بررسی رابطه ی بین عوامل مدیریت دانش، رویکرد و هدف تبادل دانش در میان کارکنان فرماندهی انتظامی استان گلستان

Abstract

نگرش به هدف تبادل دانش مبتنی بر مدیریت دانش، فصل تلاقی تئوری و عمل است. از آن جایی که دانش ضمنی افراد، گاه به دلیل بی توجهی افراد و با بازنشستگی فراموش می شود، بنابراین ضروری است که ابعاد نیازمندی سازمان به حوزه ی دانش ضمنی مورد بازنگری قرار گیرد. از این رو محقق به دنبال بررسی رابطه ی عوامل مدیریت دانش و هدف تبادل دانش از طریق متغیر میانجی رویکرد بین کارکنان فرماندهی انتظامی استان گلستان می باشد. نظر به این که تبادل دانش در ناجا به دلیل معیارهای محدودکننده ی اشتراک دانش(حیطه بندی و طبقه بندی اسناد) گاه امکان پذیر نبوده و این مهم با تأثیرگذاری فرسایشی بر بخش عمومی دانش(ضمنی، تجارب خدمتی و...) پرداختن به این حوزه را با چالش همراه ساخته است، بنابراین تبیین ماهیت و نقش دانش ضمنی، در توفیق مأموریت های خطیر ناجا، فصل جدیدی در کاهش خطاهاست؛ به همین منظور از متغیرهای مستقل اقتباسی برگرفته از مدل مدیریت دانش بوک و همکاران(2005) شامل: رهبری، ساختار سازمان، اعتماد، پاداش، زمان و فناوری اطلاعات بهره گیری شده و با روش توصیفی- پیمایشی از دو طریق بررسی اسنادی و پرسشنامه توسعه داده شده است. روایی پرسشنامه با کسب نظر از استادان و انجام آزمون KMO بررسی شد و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ 83% محاسبه گردید و طبق جدول گرجسی و مورگان بر اساس نمونه گیری تصادفی ساده در بین 127 نمونه ی آماری از جامعه مشتمل بر 190 افسر در دو بخش پلیس اجرایی استان پخش گردید. همچنین تحلیل عاملی داده های جمع آوری شده با نرم افزار Spss صورت گرفت و فرضیات تحقیق نیز از روش معادلات ساختاری با نرم افزار Lisrel8.8 تجزیه و تحلیل شد.