تاثیر8 هفته فعالیت هوازی و تناوبی شدید بر بیان ژن SOD و GPX بافت قلب موش‌های صحرایی نر ویستار

Abstract

تمرین و فعالیت ورزشی علاوه بر فواید، عوارضی نیز دارندکه باید کنترل شود و افزایش فشار اکسایشی یکی از آنها می باشد. لذا در این مطالعه به بررسی سطح سازگاری دستگاه دفاع آنتی اکسیدانی در بافت قلب موش های ویستار پس از تمرینات تداومی و تناوبی پرشدت می پردازیم. بدین منظور تعداد 18 سر رت نر ویستار در یک دوره تمرینات ورزشی 8 هفته ای قرار گرفتند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی نمونه برداری خون و بافت قلب انجام شد. سپس مقادیر بیان ژن SOD و GPX بافت قلب با روش RT-PCR تعیین گردید. با توجه به غیرطبیعی بودن توزیع مقادیر بیان ژن در برخی گروه ها، از روش آماری کروسکال واریس برای تحلیل آماری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که میزان بیان ژن SOD در هر دو گروه تمرین تناوبی و استقامتی نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری داشت. اما میزان بیان ژن GPX تنها در گروه تمرین HIT افزایش معناداری داشت. لذا تمرینات ورزشی تغییرات مطلوبی در سیستم دفاع آنتی اکسیدانی بافت قلب ایجاد می کند. اما بنظر می رسد که تمرینات تناوبی پرشدت تاثیرات مطلوب تری بر دفاع آنتی اکسیدانی داشته باشند