تأثیر هشت هفته تمرین همزمان با مکمل‌دهی ال_آرژنین بر8-isoPGF2α ، SOD ، GPX و CAT مردان سالمند

Abstract

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین همزمان با مکمل یاری ال_آرژنین بر SOD، CAT GPX و 8-isoPGF2α مردان سالمند بود. به همین منظور، 44 مرد سالمند با میانگین سنی 61/4 ± 77/67 سال، قد 22/3 ± 38/168 سانتی‌متر و وزن 99/4 ± 45/70 کیلوگرم به‌طور داوطلبانه و هدفمند، انتخاب و به‌صورت تصادفی به چهار گروه 11 نفری (گروه تمرین + مکمل(ES)، گروه تمرین+ دارونما (EP)، گروه مکمل و گروه کنترل) تقسیم شدند. گروه‌های تمرین، هشت هفته پروتکل تمرین را هر هفته سه جلسه، یک روز در میان انجام دادند. گروه ES و گروه مکمل، روزانه 1000 میلی‌گرم ال_آرژنین را یک ساعت پس از صبحانه، و یک ساعت پیش از تمرین، مصرف کردند. از روش الایزا برای اندازه‌گیری متغیرهای بیوشیمیایی و از آزمون تحلیل واریانس برای تحلیل داده‌ها در سطح معناداری 05/0> P استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره، تأثیر معنادار گروه بر متغیر پنهان فشار اکسایشی (SOD، CAT، GPX و 8-isoPGF2α) را نشان داد (003/0wilks lambada=، partial eta square=0/86، P<0/001). همچنین نتایج تحلیل واریانس تک‌متغیره نشان‌دهندۀ تأثیر معنادار گروه بر تک‌تک متغیرهای فشار اکسایشی بود (001/0>P). براساس یافته‌های پژوهش، سالمندان با بهره‌گیری از اثر تمرین همزمان مقاومتی و استقامتی و مصرف روزانه 1000 میلی‌گرم مکمل ال_آرژنین که احتمالاً موجب کاهش بیشتر شاخص فشار اکسایشی و بهبود سیستم آنتی‌اکسیدانی آنها می‌شود، ضمن تقویت سیستم دفاع آنتی‌اکسیدانی، می‏توانند موجبات ارتقای سلامت خود را فراهم سازند.