بررسی نقش پیش‌التهابی رزیستین و پروتئین واکنشگر C (CRP) در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2: اثر فعالیت‌های ورزشی هوازی و مقاومتی

Abstract

نقش زیست‌نشانگرهای التهابی بیماری‌های قلبی-عروقی در افراد دیابتی در پی اجرای تمرینات ورزشی نامشخص است، ازاین‌رو هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش پیش‌التهابی رزیستین و CRP به‌دنبال اجرای تمرینات هوازی و مقاومتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود. 40 نفر از زنان مبتلا به دیابت نوع 2، به‌طور تصادفی در گروه‌های تمرین هوازی (14 نفر)، مقاومتی (13 نفر) و کنترل (13 نفر) قرار گرفتند. گروه هوازی (تمرین هوازی را هر جلسه 50 -20 دقیقه، با شدت 70-50 درصد حداکثر ضربان قلب)، گروه مقاومتی (تمرین مقاومتی را در 3 مرحلۀ10 تکراری، با شدت 60-40 درصد یک تکرار بیشینه) سه جلسه در هفته و به مدت دوازده هفته انجام دادند. گروه کنترل طی این مدت بدون تمرین بود. نمونه‌های خونی به‌منظور بررسی متغیرهای مورد مطالعه در مراحل پیش و پس‌آزمون جمع‌آوری شدند. تحلیل آماری نتایج با نرم‌افزار spss صورت گرفت. با توجه به نتایج، رزیستین و CRP در دو گروه تمرینی به‌ترتیب افزایش و کاهش، وزن، BMI، درصد چربی بدن، نسبت دور کمر به باسن تنها در گروه هوازی، مقاومت انسولینی تنها در گروه مقاومتی و مقادیر گلوکز، هموگلوبین گلیکوزیله در هر دو گروه تمرینی کاهش یافتند (05/0P≤). رزیستین تنها با CRP در پس‌آزمون گروه مقاومتی رابطۀ معکوس معناداری داشت (05/0P≤). با توجه یافته‌ها به‌نظر نمی‌رسد رزیستین موجب مقاومت انسولینی و عامل پیشگویی‌کنندة بیماری‌های قلبی- عروقی باشد.