تأثیر یک دوره مکمل‌دهی عصارة دارچین بر پاسخ nAChR عضلة اسکلتی موش‌های صحرایی سالمند به فعالیت حاد وامانده‌ساز

Abstract

مصرف مکمل‌های حاوی آنتی‌اکسیدان در بهبود عملکرد در دوران سالمندی اهمیت زیادی دارد. هدف این تحقیق، بررسی تأثیر یک دوره مکمل‌دهی عصارۀ دارچین بر پاسخ ‌گیرندة نیکوتینی استیل‌کولین (nAChR)پس از یک جلسه فعالیت وامانده‌ساز در موش‌های صحرایی سالمند بود. 32 سر موش سالمند نژاد ویستار به‌طور تصادفی در چهار گروه ورزش وامانده‌ساز، دارچین، دارچین– ورزش و کنترل تقسیم شدند. موش‌ها در گروه دارچین و دارچین- ورزش mg/kg/day 200 عصارة دارچین به‌مدت 14 روز به‌صورت گاواژ دریافت کردند. در گروه ورزش و دارچین– ورزش، موش‌ها ابتدا با سرعت m/min 10 برای گرم کردن روی تردمیل راه رفتند و سپس هر دو دقیقه، m/min 2 به‌ سرعت تردمیل اضافه شد تا ‌سرعت به m/min 28 رسید. پس از بیهوشی، عضلۀ SOL و EDL در حالت استراحت، بلافاصله و چهار ساعت بعد خارج شد. از روش هموژن کردن و سپس وسترن بلات برای شناسایی تغییر متغیرها استفاده شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل و تحلیل واریانس یکطرفه (One Way ANOVA) در سطح معناداری (05/0‌≥P‌‌) تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که میزان nAChR بلافاصله و چهار ساعت بعد در عضلۀ SOL، در همۀ گروه‌ها به‌طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود (05/0˂ P). با وجود این در عضلۀ EDL این افزایش معنادار نبود (05/0‌≤P). به‌نظر می‌رسد که مکمل‌دهی عصارۀ دارچین و فعالیت استقامتی، روش مناسبی برای کاهش توسعة سارکوپنیا و افزایش سنتز nAChR در افراد سالمند باشد.