تأثیر مکمل کراتین منوهیدرات به‌همراه ریکاوری‌های داخل و خارج آب طی تمرینات HIIT بر پروتئین واکنشی C، پراکسیداسیون لیپیدی و عملکرد زنان شناگر

Abstract

هدف پژوهش حاضر بررسی تعیین تأثیر مکمل کراتین به‌همراه دو نوع ریکاوری داخل و خارج آب بر پروتئین واکنشی c (CRP) و مالوندی آلدئید (MDA) به‌ترتیب به‌عنوان شاخص‌های التهاب سیستمیک و پراکسیداسیون لیپیدی و همچنین رکورد شنا در زنان شناگر تمرین‌کرده بود. در این مطالعۀ نیمه‌تجربی، 16 زن شناگر تمرین‌کرده به‌طور تصادفی به دو گروه ریکاوری فعال داخل و خارج آب تقسیم شدند و شش وهله شنای سرعتی 50 متر با فاصلۀ استراحتی 120 ثانیه‌ای را به‌صورت فعال در داخل و خارج آب در قبل و پس از 6 روز مکمل‌گیری کراتین اجرا کردند. آنالیز واریانس سه‌طرفه نشان داد اجرای 6 وهله شنای سرعتی موجب افزایش معنادار MDAو CRP شد (001/0=P). اگرچه نوع ریکاوری (داخل یا خارج آب) تأثیر معناداری بر MDA و CRP و همین‌طور عملکرد شنای سرعتی نداشت، مصرف مکمل کراتین موجب کاهش معنادار MDA (018/0=P) و بهبود عملکرد شنا (006/0=P) در هر دو گروه ریکاوری شد. به‌نظر می‌رسد که استراتژی ریکاوری تخصصی و غیرتخصصی تأثیری بر مهار التهاب و استرس ناشی از تمرینات HIIT ندارد، اما کاربرد مکمل کراتین می‌تواند استرس سیستمیک ناشی از تمرینات HIIT را کاهش دهد و عملکرد شنای سرعتی راحفظ کند.