تأثیر تمرین پلایومتریک، قدرتی و ترکیبی بر چابکی کشتی‌گیران آزادکار جوان شهرستان ایلام

Abstract

هدف از این تحقیق بررسی تأثیر هشت هفته تمرین پلایومتریک، قدرتی و ترکیبی بر چابکی کشتی­گیران آزاد­­کار جوان شهرستان ایلام بود. این تحقیق از نوع تحقیقات نیمه‌تجربی است که جامعۀ آماری آن را 328 کشتی­گیر جوان آزادکار شهرستان ایلام تشکیل داده است. بدین منظور 40 نفر از آنها به‌صورت تصادفی انتخاب و پس از اجرای آزمون چابکی ایلینویز در پیش‌آزمون، به‌صورت تصادفی به چهار گروه10 نفرۀ تمرین قدرتی، پلایومتریک، ترکیبی و کنترل تقسیم­ شدند و پس از هشت هفته اجرای پروتکل­های تمرینی مجدداً در پس‌آزمون تست ایلینویز به‌عمل آمد. برای تجزیه‌وتحلیل داده­ها از آزمون تی وابسته، تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد، سطح معنا­داری 05/0P< در نظر گرفته شد. یافته­های تحقیق حاکی از آن بود که انجام هشت هفته تمرینات قدرتی، پلایومتریک و ترکیبی بر کاهش زمان آزمون چابکی کشتی­گیران تأثیر معنا­داری دارد (05/0P<). در مورد تفاوت­های بین‌گروهی، نتایج آزمون تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد که در پیش‌آزمون تفاوت معنا­داری بین میزان چابکی آزمودنی­ها در هر یک از گروه­های تحقیق وجود ندارد (655/0, P= 856f=). اما پس از هشت هفته مداخله­های تمرینی اختلاف معنا­داری بین آنها مشاهده شد (009/0, P= 48/4f=). نتایج آزمون تعقیبی LSD نشان داد که بیشترین تأثیر بر بهبود چابکی ابتدا مربوط به تمرینات ترکیبی سپس تمرینات پلایومتریک و در نهایت تمرینات قدرتی بوده است. البته بین گروه‌های تمرین ترکیبی و پلایومتریک و بین گروه‌های تمرین قدرتی و کنترل این اختلاف معنا­دار نبود. با توجه به نتایج تحقیق حاضر می­توان نتیجه گرفت که، برای بهبود وضعیت چابکی کشتی­گیران، انجام تمرینات پلایومتریک و به‌خصوص تمرینات ترکیبی (پلایومتریک _ قدرتی) بسیار مفیدتر از انجام تمرینات صرفاً قدرتی است. در نتیجه انجام تمرینات مذکور با تأکید بر رعایت ویژگی­های نمونه­های تحقیق و معیارهای ورود و خروج نمونه­ها در تحقیق حاضر توصیه می­شود.