تأثیر چهار هفته تمرین متناوب هوازی شدید (هاف) بر VO2max، Tmax و VO2max v بازیکنان فوتبال باشگاهی ایران
(ندگان)پدیدآور
قره داغی, نیماکردی, محمدرضاگائینی, عباسعلینوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر چهار هفته تمرین متناوب هوازی شدید ویژة فوتبال بر شاخصهای عملکردی هوازی بازیکنان فوتبال بود. به این منظور 18 بازیکن فوتبال شرکت کننده در لیگ آزادگان ایران با میانگین سنی 24/2 ± 88/21 سال، قد 33/5 ± 22/174 سانتیمتر، وزن 7/5 ± 7/67 کیلوگرم و درصد چربی 29/3 ± 38/12، در قالب دو گروه تمرین (12 نفر) و کنترل (6 نفر) برای شرکت در این پژوهش داوطلب شدند. برنامة چهار هفتهای تمرین متناوب هوازی شدید (هاف)، سه جلسه در هفته شامل چهار دوره حرکت با توپ بود که در مسیر ویژة طراحیشده انجام گرفت. درصد حداکثر ضربان قلب جدا شد. دادهها با استفاده از t مستقل تجزیهوتحلیل شد. نتایج نشان داد که پس از چهار هفته تمرین VO2max، Tmax، vVO2max در بین دو گروه تمرینی و کنترل تغییر معناداری پیدا نکرد. بهطور کلی میتوان گفت که چهار هفته تمرین بهصورت هفتهای سه جلسه بر شاخصهای هوازی بازیکنان فوتبال تأثیر معناداری ندارد.
کلید واژگان
تمرین متناوب هوازی شدیدآمادگی هوازی
VO2max
هاف
بازیکنان باشگاهی فوتبال
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2013-08-231392-06-01
ناشر
دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهرانسازمان پدید آورنده
کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی دانشگاه تهراندانشیار گرایش فیزیولوژی ورزشی دانشگاه تهران
استاد گرایش فیزیولوژی ورزشی دانشگاه تهران
شاپا
200893252676-4148




