تأثیر تمرینات تناوبی فزاینده بر آپوپتوز قلب رت‌های جوان

Abstract

تمرینات تناوبی ممکن است آثار حفاظتی قلب در برابر مرگ سلولی را با چالش مواجه کند، با این حال نقش حفاظتی تمرینات ورزشی در پیشگیری از آپوپتوز ناشناخته است. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین تناوبی فزاینده بر آپوپتوز بافت قلب رت‌های جوان بود.30 سر موش صحرایی نر ویستار جوان به‌طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. برنامۀ تمرین شامل 6 هفته تمرین تناوبی به مدت 6 جلسه در هفته، هر جلسه 30 دقیقه با سرعت 25 تا 70 متر بر دقیقه با 10 تکرار 1 دقیقه‌ای و استراحت فعال دودقیقه‌ای بود. 48 ساعت پس از آخرین جلسۀ تمرینی نمونه‌برداری از قلب انجام گرفت. برای مطالعۀ آپوپتوزی ساختار بافت قلب، در محلول فیکساتیو فرمالین 10 درصد قرار داده شد. برای تشخیص سلول‌های آپوپتوزی، از روش غیر رادیواکتیو نشاندار و تجزیه‌وتحلیل آماری با استفاده از تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی بن‌فرونی در سطح معنا‌داری (005/0P≤) انجام گرفت.نتایج ایمونوهیستوشیمی نشان داد 6 هفته تمرین تناوبی فزاینده موجب افزایش 200و 320 درصدی معنا‌دار (001/0P≤) آپوپتوز گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل شش هفته و گروه پایه شد. با توجه به ترسیم بدیع برهم‌کنش وابسته به سن در این مطالعه که به فعال‌سازی مسیر آپوپتوزیس در پی تمرینات تناوبی فزاینده منجر شد، بروز چنین واکنشی در کودکان و نوجوانان روشن نیست و نیازمند مطالعات آینده است، بنابراین توجه به ملاحظات تمرینی در طراحی تمرینات تناوبی برای آنان ضروری است.