تأثیر دوازده هفته تمرین مقاومتی بر سطوح سرمی واسپین و پروتئین واکنشگرC در مردان میانسال چاق

Abstract

واسپین به‌عنوان یک آدیپوسایتوکاین، دارای تأثیرات حساسیت انسولینی است. با وجود تأثیرات ورزش بر هموستاز انرژی و تغییرات بافت چربی، مطالعات کمی به بررسی تأثیر ورزش بر میزان واسپین پرداخته‌اند. مطالعۀ حاضر به بررسی تأثیر تمرین مقاومتی بر سطح سرمی واسپین و CRP پرداخته است. بدین منظور 20 مرد چاق کم‌تحرک با میانگین و انحراف استاندارد سن، وزن و شاخص تودۀ بدنی (1/2 ± 1/50 سال، 8/5 ± 6/92 کیلوگرم، 4/1 ± 3/30 کیلوگرم بر متر مربع) انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه فعالیت ورزشی (10نفر) و کنترل (10نفر) تقسیم شدند. برنامۀ تمرینی گروه تجربی به مدت 12 هفته و هر هفته 3 جلسه تمرین بود. مرحلۀ اول خون‌گیری پس از 12 ساعت ناشتایی و مرحلۀ دوم خون‌گیری 48 ساعت پس از خاتمۀ تمرینات در شرایط تجربی اجرا شد. سطح سرمی واسپین و CRP در گروه تجربی پس از 12 هفته تمرین به‌ترتیب 8/8 و 5/2 درصد کاهش یافت (05/0>P). وزن، شاخص تودۀ بدن، درصد چربی و اندازۀ دور کمر به‌ترتیب 7/0-، 8/0-، 08/2 - و 01/1- درصد و گلوکز خون و مقاومت انسولینی به‌ترتیب 4/4 و 01/5 درصد کاهش معنا‌داری داشت (05/0>P). بین تغییرات واسپین با شاخص‌های آنتروپومتریکی، مقاومت انسولینی و CRP رابطۀ معنا‌داری مشاهده نشد.