اثر مسابقۀ فوتسال بر برخی نشانگرهای بیوشیمیایی آسیب عضلانی (کراتینین و آسپارتات آمینوترانسفراز)

Abstract

فعالیت ورزشی شدید، با تأثیر بر فیزیولوژی و عملکرد عضله، باعث تحریک آسیب آن می‌شود. امروزه سطح سرمی کراتینین و آسپارتات آمینوترانسفراز به‌عنوان نشانگرهای بیوشیمیایی آسیب عضلانی به‌طور گسترده برای تعیین وضعیت عملکردی بافت عضلانی، در هر دو وضعیت پاتولوژیکی و فیزیولوژیکی استفاده می‌شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مسابقۀ فوتسال بر برخی نشانگرهای بیوشیمیایی آسیب عضلانی نظیر کراتینین (Cr) و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) بود. بیست بازیکن زن حرفه‌ای فوتسال (میانگین± انحراف معیار: سن 02/2±9/20 سال، قد 05/0±63/1 متر و وزن 92/8±25/59 کیلوگرم) در این تحقیق بررسی شدند. بازیکنان به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. ده نفر از آنها در مسابقه شرکت کردند و ده نفر دیگر به‌عنوان گروه کنترل در مسابقه شرکت نکردند. ده سی‌سی خون از هر دو گروه پیش از آزمون، بلافاصله بعد از مسابقه (پس‌آزمون اول) و 24 ساعت بعد از مسابقه (پس‌آزمون دوم) برای اندازه‌گیری Cr و AST جمع‌آوری و به روش بیوشیمی آنالیز شد. از تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری و آزمون تعقیبی برای آنالیز داده‌ها استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که مقدار AST، بلافاصله پس از مسابقه در گروه تجربی افزایش معنی‌داری داشت (05/0P≤). بین دو گروه تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. مقدار Cr بلافاصله پس از مسابقه افزایش و بین دو گروه تفاوت معنی‌داری نشان داد (05/0P≤)، به‌طوری‌که کراتینین در پس‌آزمون اول، در گروه تجربی در مقایسه باگروه کنترل 21درصد افزایش داشت. از یافته‌های این تحقیق می‌توان نتیجه‌گیری کرد که مسابقۀ فوتسال می‌تواند غلظت سرمیCr و AST را افزایش دهد. این نتیجه، نشان‌دهندۀ احتمال ایجاد آسیب عضلانی در فوتسالیست‌های زن است.