بررسی ارتباط ثبات سیاسی با مدیریت آب در اصفهان صفوی

Abstract

کمبود آب در فلات<br /> ایران همواره یکی از مهم‌ترین دغدغه‌ها بوده و غلبه بر این نقصان و ابداع شیوه‌های<br /> آبیاری و مدیریت تقسیم آب از مهم‌ترین دستاوردهای انسان در این دیار است. بحران<br /> کنونی آب بیانگر نبود اراده سیاسی کافی و برنامه‌ریزی درست در این زمینه است. در<br /> این نوشتار تلاش شده تا ارتباط موجود میان ثبات سیاسی از دوره اوج تا افول صفویان<br /> با سیستم مدیریتی آب واکاویشود. با بررسی وضعیت کنونی شماری از کشورهای کم‌آب جهان،<br /> مشخص شد بحران آب در این کشورها ثبات سیاسی و امنیت را به شدت تحت تاثیر قرار داده<br /> است.نوع حکومت صفوی در طی زمان تغییرات زیادی یافت. در<br /> دوران طلایی حکومت صفویه سیستم مدیریت آب تحت نظارت مناسب به شکل کارآمدی به کار<br /> می‌پرداخت. در اواخر دوره به تدریج با تزلزل ارکان حکومتی و رواج فساد و رشوه‌خواری،<br /> دستگاه مدیریت آب نیز تضعیف شد. فشار وارده بر کشاورزان پایه‌های اقتصاد را لرزاند<br /> و این امر بر روند سقوط حکومت تاثیر مضاعف گذاشت. از طرف دیگر نارضایتی‌های ایجاد<br /> شده در مردم و کشاورزان نیز بر روند افول صفویان دامن می‌زد. <br /> <br /> این پژوهش از نوع <br /> تاریخی است و با رویکردی تحلیلی ـ تطبیقی انجام شده است. روش داده‌اندوزی<br /> نیزاسنادی و کتابخانه‌ای است.