انقلاب اکتبر و تقابل نیروهای انگلیسی با نیروی قزاق در شمال ایران

Abstract

<br /> با آغاز جنگ جهانی اول دو کشور روس و انگلیس درصدد گسترش قدرت نظامی خود در ایران برآمدند. انگلیسی­ها پلیس جنوب را تأسیس کردند و روس­ها هم بریگاد قزاق را به سطح دیویزیون ارتقا دادند. به دنبال انقلاب اکتبر و به قدرت رسیدن بلشویک­ها در روسیه، قوای روس خاک ایران را ترک کردند و انگلیسی­ها درصدد گسترش نفوذ در شمال ایران و قفقاز و پر کردن خلاء حاصل از خروج روس­ها برآمدند، این در حالی بود که دیویزیون قزاق تحت فرماندهی استاروسلسکی خود را حافظ منافع روسیه درشمال ایران می­دانست. هدف پژوهش حاضر پاسخ به این سوال است که انگلیسی­ها برای گسترش نفوذ خود در شمال ایران به چه اقداماتی دست زدند و در این رابطه به چه شکل با دیویزیون قزاق برخورد کردند؟ مقاله با روش توصیفی تحلیلی به بررسی موضوع پرداخته و به این نتیجه رسیده که انگلیسی­ها تلاش کردند از طریق قرارداد 1919 کلیة قوای نظامی ایران از جمله دیویزیون قزاق را در اختیار خود گیرند اما بواسطة مقاومت استاروسلسکی در برابر آنان و همچنین گسترش خطر پیشروی بلشویک­ها به داخل ایران، صلاح کار را در خروج قوای خود از ایران، اخراج افسران روس از دیویزیون قزاق و سپردن رهبری آن به فرماندهان ایرانی مورد اعتماد دیدند. <br /> <strong> </strong><br /> <br clear="all" /><br /><br /> <br /> <br />