ارزیابی واکنش ارقام گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) به تنش قطع آبیاری در مراحل متفاوت رشد

Abstract

تنش قطع آبیاری در مراحل مختلف اثرات متفاوتی بر عملکرد گیاهان زراعی می‌گذارد و ارقام گلرنگ دارای سطوح متفاوتی از تحمل به تنش خشکی در مراحل مختلف رشدی می‌باشند. به منظور بررسی و تعیین تحمل به تنش قطع آبیاری در مراحل متفاوت رشد در بین ارقام ایرانی گلرنگ در سال زراعی 93-1392 آزمایشی مزرعه‌ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی اجرا شد. در این پژوهش تاثیر تنش قطع آبیاری در مراحل مختلف (تکمه‌زنی، گل‌دهی، دانه‌بندی، تکمه‌زنی+دانه‌بندی و مرحله تکمه‌زنی+گلدهی) همراه با شاهد (آبیاری مطلوب در سرتاسر طول فصل رشد)‌ بر رشد و عملکرد چهار رقم گلرنگ (ارومیه 3147، زرقان 279، آذربایجان 3148 و ورامین 295) بررسی شد. نتایج نشان داد تنش قطع آبیاری، بسته به مرحله اعمال آن، سبب کاهش روز تا گلدهی، روز تا رسیدگی، ارتفاع بوته، تعداد دانه در غوزه، عملکرد دانه و بیولوژیک گردید. رقم آذربایجان 3418 دارای عملکرد بالاتر و رقم ورامین 279 دارای تحمل بیشتری به خشکی بود. بیشترین تاثیر منفی تنش بر عملکرد دانه مربوط به قطع آبیاری در مراحل تکمه‌بندی+گلدهی (6/24%)، تکمه‌بندی+دانه‌بندی (1/23%) و کمترین آن در مرحله دانه‌بندی (7/19%) بود. به طورکلی، کاشت رقم ورامین 279 و قطع آبیاری در مرحله دانه‌بندی برای استفاده در شرایط محدودیت رطوبت قابلیت بررسی بیشتری دارد.