تأثیر تنش شوری و کاربرد قارچ درون‌زی ریشه Piriformospora indicaبر عملکرد و اجزاء عملکرد گندم

Abstract

شوری یکی مهمترین عوامل محدود کننده تولید محصولات کشاورزی در سراسر جهان است. به منظور بررسی توانایی قارچ درون‌زی ریشه <em> Piriformospora indica</em>بر عملکرد، اجزای عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی گیاه گندم تحت تنش شوری آب آبیاری (2/0، 4، 8 و 12 دسی‌زیمنس بر متر)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1389 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام اجرا گردید. نتایج نشان داد تنش شوری موجب کاهش غلظت فسفر بخش‌های هوایی، مقدار رطوبت نسبی برگ و میزان رنگدانه‌های فتوسنتزی گردید. تلقیح با قارچ <em>P. indica</em>غلظت فسفر بخش‌های هوایی و میزان رنگیزه‌های فتوسنتزی (کلروفیل a و b) را در مقایسه با گیاهان تلقیح نشده افزایش داد. عملکرد و اجزای عملکرد گندم تحت تنش شوری کاهش یافت، در صورتی که کاربرد قارچ <em>P. indica</em> منجر به کاهش اثرات سوء شوری و بهبود عملکرد گندم گردید. اجزای عملکرد مانند تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و تعداد سنبله در بوته با کاربرد قارچ <em>P. indica</em> افزایش یافت. تلقیح با قارچ<em>P. indica</em> ارتفاع بوته و طول سنبله را در مقایسه با گیاهان تلقیح نشده تحت بیشترین سطح شوری افزایش داد. بطور کلی ب راساس نتایج این آزمایش کاربرد قارچ <em>P. indica</em> اثرات سوء شوری در گیاه گندم را کاهش داد.