شناسایی سیرک های یخچالی زردکوه با تأکید بر ویژگی های ژئومورفومتری

Abstract

<strong>چکیده</strong><br /> در این پژوهش به منظور شناسایی ویژگی­های کمی شکل سیرک­ها در منطقه­ی زردکوه بختیاری از شاخص‌های ژئومورفومتریک شامل مشتقات درجه دوم انحنای پلان، پروفیل، کلی،حداقل، حداکثر، انحنای طولی و مقطعی و شاخص شیب به عنوان مشتق درجه اول استفاده شده است. برای این منظور مدل رقومی ارتفاع با دقت 20 متر از نقشه‌های توپوگرافی 1:25000 سازمان نقشه­برداری تهیه و برای تحلیل‌های ژئومورفومتریک استفاده گردید. سپس با ترکیب نقشه­ی انواع انحنا و نقشه­ی شیب، نقشه­ی رنگی با ترکیب باندی مختلف به دست آمد که در طبقه­بندی نظارت شده MLC از آنها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می­دهند از 26 چاله سیرک مانند مشخص شده تنها 14مورد توسط مدل طبقه­بندی نظارت شده شناسایی شد. با انطباق دادن خروجی مدل MLC با تعریف لندفرم سیرک، در نهایت به 8 سیرک کاملاٌ توسعه­یافته در منطقه رسیدیم. همچنین نتایج ارزیابی دقت طبقه‌بندی با استفاده از نقشه­ی پایه ژئومورفولوژی منطقه نشان می‌دهد دقت کلی طبقه­بندی سیرک­ها در منطقه حدود 60% است و این در حالی است سازند غالب منطقه کربناته و انحلالی است و در نتیجه سیرک­های یخچالی در زردکوه تحت شرایط انحلال کارستی شکل و توسعه­یافته و در بیشتر موارد شکل تیپیک سیرک را ندارند. همچنین از نتایج چنین استنباط می­شود که مشتقات درجه دوم کارایی بیشتری در شناسایی ویژگی­های شکلی سیرک­های یخچالی دارند. شاخص انحنای پلان بخوبی توانسته پرتگاه اطراف سیرک را نشان دهد و انحنای پروفیل مسیر عبور بهمن­های دیواره سـیرک را بارز نموده است. به نظر مـی­رسد شاخص­های مشتق دوم شـامل خانواده انحناء قابلیت­های زیادی در استخراج و بارزسازی اشکال طبیعی بر روی داده­های رقومی ارتفاعی دارد.