اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر کمرویی در دانش آموزان دختر

Abstract

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر کمرویی ومؤلفه های آن(وابستگی، تنهایی، کناره گیری، طرد شدگی، بی تفاوتی وانفعالی) در دانش آموزان دختر سال اول راهنمایی شهر ملکشاهی بود که در سال تحصیلی 89-90 مشغول به تحصیل بودند. نمونه آماری شامل 50 نفر از دانش آموزان بودند که به شیوه نمونه گیری خوشه ایی چند مرحله ای انتخاب و به دو گروه 25 نفره تقسیم شدند. طرح تحقیق تجربی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. گروه آزمایش به میزان 10 جلسه ای 60 دقیقه ای به صورت دوبار درهفته مورد آموزش مهارت های اجتماعی قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات در این پژوهش از چک لیست رفتاری کمرویی چیک و باس (1981) استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری تحلیل کوواریانس یک متغیره وتحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که آموزش مهارتهای اجتماعی به شیوه یی گروهی بر کاهش کمرویی ومؤلفه های آن مؤثر است.