رابطه باورهای مذهبی و رضایت از زندگی در میان پرستاران

Abstract

این پژوهش با هدف بررسی رابطه باورهای مذهبی (اعتقادی و عاطفی) و رضایت از زندگی پرستاران بیمارستانهای شهر نجف آباد به انجام رسید. جامعه‌ی آماری شامل 270 نفر از کارکنان پرستاری سازمان های مذکور بود، که از بین آنها 182 نفر به صورت در دسترس بعنوان نمونه انتخاب شدند. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و ابزارهای پژووهش شامل، پرسشنامه دینداری مسلمانان سراج زاده (1377) و مقیاس رضایت از زندگی داینر و همکاران (1985) بود. داده ها، با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان دادند که بعد عاطفی باورهای مذهبی دارای همبستگی معنادار با رضایت از زندگی است (01/0p≤) و همچنین باورهای مذهبی عاطفی، توانست تا 3/11 درصد از واریانس رضایت از زندگی پرستاران را پیش­بینی­نماید. در نتیجه میتوان از طریق تقویت باورهای مذهبی عاطفی، سطح رضایت از زندگی را افزایش داد.