میزان آلودگی مرحله پلروسرکوئیدی انگل لیگولا (Ligula intestinalis) در محوطه شکمی ماهی آمورچه (Pseudorasbora parva) صید شده در مخازن چاه‌نیمه زابل

Abstract

<strong>چکیده</strong> ارگانیسم‌های فراوانی باعث وارد آمدن آسیب به ماهیان می‌شود که از آن جمله می‌توان به انگل‌ها اشاره کرد. فقدان قوانین و مقررات جامع در مورد بیماری‌های آبزیان سبب شده است که بسیاری از بیماری‌های خطرناک از منطقه‌‌ای به منطقه دیگر انتشار یابد که در پاره‌ای از موارد موجب برچیده شدن انواع فعالیت­های آبزی‌پروری در برخی از کشورها شده است. یکی از عواملی که موجب انتقال انواع انگل­ها به‌عنوان عوامل بیماری­زا می‌شود ماهیان هرز غیربومی می‌باشد که تحقیق حاضر به منظور بررسی آلودگی محوطه شکمی ماهی آمورچه (<em>Pseudorasbora</em> <em>parva</em>) توسط انگل لیگولا (<em>Ligula</em> <em>intestinalis</em>) در مخازن چاه‌نیمه زابل انجام شده است. بر اساس نتایج به‌دست آمده میزان شیوع، درصد فراوانی و میانگین شدت آلودگی این انگل در محوطه شکمی ماهی آمورچه به‌ترتیب 60/13، 88/13 و 4/1 درصد به‌دست آمد. همچنین حداکثر تعداد انگل در یک نمونه 4 عدد و طول بزرگترین انگل 84/5 سانتی‌متر بود. همچنین مشاهده شد که بیشترین میزان شیوع انگل لیگولا در ماه فروردین بوده است.