بررسی‌ آلودگی انگلی‌ لاروها و بچه‌ تاس‌ماهیان ایرانی (Acipenser persicus) در مرکز تکثیر و بازسازی ذخایر شهید دکتر بهشتی

Abstract

<strong>چکیده</strong> این‌ تحقیق‌ به‌منظور تعیین‌ آلودگی انگلی‌ لاروها و بچه تاسماهیان ایرانی در مراحل مختلف پرورش‌ طی فصول بهار و تابستان سال 1386در مرکز تکثیر و بازسازی ذخایر ماهیان خاویاری شهید دکتر بهشتی (استان گیلان) در دو مرحله صورت پذیرفت. در مرحله اول، لاروهای پرورش یافته در حوضچه‌های و نیرو (300 عدد لارو) در پنجمین روز پس از شروع تغذیه فعال مورد مطالعه قرار گرفته و در مرحله دوم، بچه تاسماهیان ایرانی در استخرهای خاکی (5 استخر) در دو مرحله زمانی، هفته اول معرفی به استخر (150 عدد) و نیز در زمان رهاسازی به رودخانه (150 عدد) بررسی شدند. در هر مرحله از این‌ مطالعه پس از زیست‌‌سنجی،‌ نسبت به تهیه لام‌های مرطوب از اندام‌های خارجی و داخلی اقدام و در هر مورد شناسایی صورت پذیرفت. با توجه به نتایج هیچ‌گونه آلودگی انگلی در لاروها مشاهده نگردید. بررسی انگلی بچه تاسماهیان ایرانی در هفته اول معرفی به استخر حاکی نشان‌دهنده وجود انگل تک یاخته‌ای تریکودینا رتیکولاتا با شیوع 20 تا 30 درصد و دامنه شدت 2 تا 10 عدد بوده است. در مرحله رهاسازی به رودخانه علاوه بر انگل تریکودینا رتیکولاتا (شیوع 67/56 تا 100 درصد و دامنه شدت 5 تا 680 عدد)، ترماتود دی ژن دیپلوسوموم اسپاتاسئوم (شیوع 34/3 تا 67/6 درصد و دامنه شدت 1 تا 2 عدد) نیز به فون انگلی افزوده شد. براساس آزمونT-test بین شدت انگل تریکودینا رتیکولاتا در مرحله معرفی به استخرهای خاکی و در زمان رهاسازی به رودخانه اختلاف معنی دار آماری مشاهده گردید.