زبانِ به‏کار رفته در مقالات شمس، زبانى خاص و تا حدّى متفاوت از زبان متون دوره پیش از دوره خویش و البته دوره‏هاى بعدى است. این خاصیّت و تفاوت چنان است که برخى سببش را عامى‏گویى و محاوره‏پردازى و یا بیان ارتجالى گوینده ...

استفاده از دو مقوله "تشبیه" و "توصیف" در میان اشعار ابتهاج، درخشش خاصّى دارد، به گونه‏اى که مى‏توان آن‏ها را از مُختصّات سبکى این شاعر به شمار آورد. او در بسیارى از موارد براى القاى اندیشه‏هاى خود در اشعار سنّتى و نو از ...

شخصیت‏پردازى، یکى از مؤلّفه‏هاى اصلى داستان‏نویسى به شمار مى‏آید. قدرت هنرى نویسنده در تکامل و پرورش هرچه بهتر شخصیت‏ها در بطن داستان، مى‏تواند از نقاط قوت سبک نویسندگى او و عامل جذب مخاطب باشد. در ایران در پى آشنایى ...

این مقاله ضمن مقایسه "خان هفتم رستم" از شاهنامه فردوسى با افسانه "ساعد بن فارِس" از هزار و یک‏شب، مى‏کوشد تا پس از این مقابله، با نگاهى شکل‏شناسانه، این تطبیق را به اجزا و بخش‏هاى هر دو متن گسترش داده، از رهگذر این تطبیق، ...

مثنوى از چند جهت در میان همه آثار ادبى جهان جنبه‏هاى استثنایى دارد؛ یکى از این وجوه، خلق بداهه و به وجود آمدن آن در حضور مخاطب است. اساسا دلیل وجودى مثنوى، تقاضا و اصرار مخاطب آن است. در این مقاله مى‏کوشیم نشان دهیم که ...