بررسی ارتباط تعامل بین فرهنگی با صلاحیت بین فرهنگی با رویکرد معادلات ساختاری

Abstract

افزایش تعامل بین دانشجویان بومی و غیربومی و از دو دسته شیعه و سنی و ... و از مناطق و سایر کشورها فرصتی جدید برای دانشجویان ایرانی در حال تحصیل در دانشگاه سیستان و بلوچستان برای مشارکت در ارتباطات بین‌المللی و ملی و ارتباط میان فرهنگی فراهم کرده است . هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط تعامل بین فرهنگی باصلاحیت بین فرهنگی در بین دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان می‌باشد. تحقیق حاضر از لحاظ هدف در دسته پژوهش‌های کاربردی و از شاخه مطالعات میدانی از نوع همبستگی است.. جامعۀ آماری این پژوهش دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان است که حجم جامعه 18000 نفر است. روش نمونه‌گیری خوشه‌ای و تصادفی ساده است. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان برابر با 376 نفر است. در این پژوهش یک فرضیه کلی و سه فرضیه جزئی شکل‌گرفته است. در فرضیه اصلی رابطه بین تعامل بین فرهنگی با صلاحیت بین فرهنگی و در فرضیات فرعی رابطه بین تعامل بین فرهنگی با ابعاد صلاحیت بین فرهنگی (دانش بین فرهنگی - مهارت بین فرهنگی - انگیزه بین فرهنگی ) بررسی‌شده است که تمامی سؤالات تائید شده‌اند و رابطه معنادار را نشان داده‌اند. یافته‌ها حاکی از آن است که چنانچه فردی دانش و مهارت و انگیزه بین فرهنگی داشته باشد و بتوانند رفتار و گفتار شایسته با سایر فرهنگ‌ها بدون درگیری نظری و عملی داشته باشد، می‌توان بیان کرد که فرد دارای صلاحیت بین فرهنگی است. به‌عبارتی‌دیگر هر چه صلاحیت بین فرهنگی بالاتری بین دانشجویان باشد، تعامل بین فرهنگی از مذاهب مختلف و شهرهای مختلف در دانشگاه مشاهده می‌شود و دانشجوهای مختلفی بافرهنگ‌های مختلف باهم در تعامل خواهند بود