سنجش اثربخشی نظام آموزش مجازی ضمن خدمت فرهنگیان

Abstract

این پژوهش با هدف سنجش اثربخشی نظام آموزش مجازی ضمن خدمت فرهنگیان به روش توصیفی- پیمایشی انجام شد. جامعه آماری آن را تمامی معلم‌های شهرستان ملایر تشکیل می<em>‎</em>دادند که حداقل یک‌بار در یکی از دوره‌های مجازی ضمن‌خدمت فرهنگیان تا زمان اجرای این پژوهش (سال تحصیلی 93-1392) شرکت داشته‌اند که تعداد آنها حدود 2040 نفر بود. برای نمونه‌گیری از روش در دسترس استفاده شد و 325 آزمودنی در پژوهش شرکت داده شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسش<em>‎</em>نامه‌ای محقق ساخته، به نام «پرسش<em>‎</em>نامه سنجش ارزش‌مندی- رضایت‌مندی از خصوصیات نظام آموزش مجازی» بود. روایی محتوایی کلی پرسش‎نامه مذکور بر اساس شاخص روایی لاشه، محاسبه و 63/0 به دست آمد و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ محاسبه شد و برای سازه‌های ارزش‌مندی و رضایت‌مندی به ترتیب 92/0 و 90/0 به دست آمد. نتایج نشان داد که هیچ رابطه معناداری میان سازه‌های ارزش‌مندی و رضایت‌مندی وجود ندارد و این دو، سازه‌های مستقلی هستند. هم‎چنین نتیجه تحلیل داده‌ها با شبکه تحلیل ماتریسی ارزش‌مندی- رضایت‌مندی، نشان داد که نظام آموزش مجازی یاد شده در هر یک از مؤلفه‌ها (کیفیت پشتیبانی، کیفیت محتوا، دسترسی‌پذیری و فن<em>‎</em>آوری) و نیز در کل، اثربخشی بالا و مناسبی ندارد. هم‌چنین، تحلیل داده‌ها با ابزار محک‌زنی لویس نشان داد که نظام آموزش مجازی مذکور در هر یک از مؤلفه‌ها و نیز در کل اثربخشی متوسطی دارد.