پیش‌بینی نگرش به کامپیوتر بر اساس سرسختی روان‌شناختی، خودکارآمدی و انگیزش پیشرفت

Abstract

هدف این تحقیق، تعیین سهم هر یک از متغیرهای سرسختی روان‌شناختی، خودکارآمدی و انگیزش پیشرفت در پیش‌بینی نگرش به کامپیوتر در دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز شهرکرد بود. نوع تحقیق، همبستگی از نوع پیش‌بینی بود. جامعه آماری، شامل تمام دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز شهرکرد در نیمسال اول سال تحصیلی 92-1391 بود. نمونه پژوهش عبارت بود از 100 نفر از جامعه آماری که به شیوه تصادفی طبقه‌ای (بر حسب رشته تحصیلی)، از 10 رشته این دانشگاه انتخاب شدند. برای اندازه‌گیری متغیرهای تحقیق از مقیاس نگرش به کامپیوتر (CAS)، پرسش‌نامه سرسختی اهواز (AHI)، مقیاس خودکارآمدی عمومی (GSE) و پرسش‌نامه انگیزش پیشرفت هرمنس استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد که سرسختی روان‌شناختی به طور معناداری نگرش به کامپیوتر دانشجویان را پیش‌بینی می‌کند (000/0 =<em>P</em>) و افزودن متغیر خودکارآمدی به متغیر سرسختی روان‌شناختی، قدرت پیش‌بینی نگرش به کامپیوتر دانشجویان را افزایش می‌دهد (000/0 = <em>P</em>)، اما، اضافه شدن متغیر انگیزش پیشرفت به معادله باعث افزایش معنادار قدرت پیش‌بینی نگرش به کامپیوتر در دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز شهرکرد نمی‎شود. نتیجه این‌که از جمله راه‌‌های بهبود نگرش دانشجویان به کامپیوتر، تقویت سرسختی روان‌شناختی و خودکارآمدی در آنها است.