ارزیابی میزان رضایت و اهمیت عوامل مؤثر بر اثربخشی آموزش های الکترونیکی از دیدگاه کارکنان (مطالعه موردی: بانک سامان)

Abstract

هدف از این پژوهش، ارزیابی میزان اهمیت چهار فاکتور فن‌آوری، محتوا، مدرس و شیوه‌های یادگیری بر میزان اثربخشی دوره‌های الکترونیکی و نیز میزان رضایت از آنها از دیدگاه کارکنان بود. جامعه آماری شامل 110 نفر از کارکنان بانک سامان در سراسر ایران، که در دوره‌های الکترونیکی برگزار شده در سال 1390 شرکت کرده‌اند، بود. از بین این افراد به روش نمونه گیری تصادفی ساده، نمونه‌ای به تعداد 86 نفر طبق جدول مورگان انتخاب گردید. پژوهش حاضر از لحاظ هدف تحقیق، کاربردی و از لحاظ نحوه جمع‌آوری داده‌ها، توصیفی از نوع پیمایشی مقطعی می‌باشد. ابزار اصلی گردآوری داده‌ها، منابع کتابخانه‌ای و پرسش‌نامه محقق ساخته دو وجهی در مقیاس لیکرت بود. داده‌های به‌دست آمده از پرسش‌نامه‌ها با استفاده از آماره‌های آمار توصیفی (میانگین، درصد، فراوانی، انحراف معیار) و آمار استنباطی (خی دو، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون ناپارامتری فریدمن) با کمک نرم‌افزار <em>SPSS</em> مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به‌دست آمده از تحلیل‌های انجام شده نشان داد که هر چهار عامل نامبرده، در اثربخشی دوره‌های الکترونیکی نقش‌کلیدی دارند که به ترتیب اولویت عبارت‌اند از: کیفیت و شیوه‌های یادگیری با ضریب همبستگی 699/0، نوع فن‌آوری با ضریب همبستگی 654/0، محتوای دوره‌های الکترونیکی با ضریب هبستگی573/0 و مدرس با ضریب همبستگی 398/0.