بهینه سازی آب مصرفی چغندرقند در شرایط شوری آب آبیاری و وابستگی قیمت به کیفیت محصول

Abstract

از مهمترین محدودیت ها در کاهش رشد و میزان محصولات کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک، کمبود آب آبیاری و هم چنین کاهش کیفیت آن است. بهینه سازی مصرف آب و مدیریت صحیح استفاده از آب های شور، روشی برای افزایش کارایی مصرف آب می باشد. در این پژوهش، تابع تولید محصول چغندرقند بر اساس مقدار و شوری آب آبیاری به دست آمد. سپس معادلات لازم جهت تعیین عمق بهینه آب آبیاری، زمانی که قیمت چغندرقند متغیر و تابع کیفیت آن (درصد قند) می باشد، تعیین گردید. به ازای شوری صفر دسی زیمنس بر متر و بر اساس قیمت های فعلی آب و محصول، نتایج نشان داد که برای به دست آوردن بیشینه محصول چغندرقند و سود در شرایط محدودیت زمین و آب مقادیر بهینه آب به ترتیب برابر 87/1، 77/1 و 52/1 متر می باشد. میزان صرفه جویی در مصرف آب در شرایط محدودیت آب، 7/18درصد و افزایش سطح زیر کشت نیز 20 درصد محاسبه گردید.