ارزیابی کیفیت مواجهه با خشکسالی در برنامه‌های منطقه‌ای- مطالعه موردی استان چهارمحال و بختیاری

Abstract

تاثیر برنامه‌های توسعه منطقه‌ای بر منابع و مصارف آب همواره از دغدغه‌های پژوهشگران بوده است. لذا یکی از سوالاتی که با شدت گرفتن خشکسالی‌ها در کشور مطرح می‌شود، چگونگی ارزیابی کیفیت برنامه‌های توسعه منطقه‌ای از منظر مواجهه با خشکسالی است. در این پژوهش از روش فو و تانگ موسوم به روش آگاهی-تحلیل-کنش برای ارزیابی کیفیت مواجهه با خشکسالی در شش برنامه منطقه‌ای در استان چهارمحال و بختیاری استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که مولفه آگاهی در تمامی ‌برنامه‌ها در حد متوسط مورد توجه قرار گرفته است. در مولفه تحلیل، طرح‌های جامع ناحیه‌ای در سطح خوب قرار گرفته و سایر طرح‌ها در سطح متوسط قرار داشتند. مولفه کنش در تمامی ‌برنامه‌ها در حد متوسط مورد توجه قرار گرفته و امتیازات مربوط به مولفه کنش در شش برنامه مورد بررسی تفاوت‌ زیادی را نشان نمی‌دهد. از نظر امتیاز کل برنامه،‌ تنها یکی از برنامه‌ها امتیاز بیش از متوسط دریافت نموده و در سطح امتیاز خوب قرار گرفت و کیفیت سایر طرح‌ها در سطح متوسط قرار داشتند. نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد که میانگین مولفه تحلیل در برنامه‌ها از دو مولفه آگاهی و کنش بیشتر است و بین امتیاز مربوط به مولفه‌های سه‌گانه برنامه‌ها تفاوت معناداری مشاهده نمی‌شود. به عبارت دیگر، برنامه‌های توسعه منطقه ای نتوانسته‌اند در سه مولفه آگاهی، تحلیل و کنش، در‌خصوص سازگاری با خشکسالی موفق باشند.