پاسخ گیاه پسته به توزیع رطوبت و شوری در سامانه‌های آبیاری قطره‌ای سطحی و زیرسطحی

Abstract

در این تحقیق، توزیع شوری و رطوبت حاصل از کاربرد آب شور در سامانه آبیاری قطره‌ای سطحی (DI) و زیرسطحی (SDI) برای درختان پسته مورد بررسی قرار گرفت. از پاسخ گیاهی جهت تعیین پارامترهای مورد نیاز برای مدل‏سازی HYDRUS استفاده شد. دو پارامتر h_m50 و 〖EC〗_50 معادل کاهش 50 درصد جذب آب ریشه به دلیل خشکی و شوری به ترتیب cm 8925 و dS/m 7/29 به‌دست آمد. مدل هایدروس توانست با دقت بالایی توزیع رطوبت و شوری را در ناحیه ریشه درختان پسته شبیه‌سازی نماید. نتایج نشان داد که کمترین میزان تجمع املاح در نزدیکی قطره‌چکان‌ها می‌باشد و با دور شدن از آن، شوری خاک افزایش می‌یابد. همچنین تعرق روزانه و جذب آب ریشه محاسبه شده توسط مدل با هدایت روزنه‌ای و جریان شیره آوندی همبستگی معنی‌داری را نشان داد. بر اساس نتایج هایدروس و اندازه‌گیری گیاهی، مشخص شد که جذب آب ریشه در SDI به طور معنی‌داری از DI بیشتر است که نشان می‌دهد SDI با کاهش تبخیر سطحی و توزیع مناسب رطوبت و شوری، باعث کاهش تنش رطوبتی می‌گردد. همچنین مشاهدات نشان داد که به علت کاهش رطوبت خاک، از روز پنجم آبیاری به بعد، جذب آب ریشه را با محدودیت مواجه می‌شود. لذا کوتاه‌تر کردن دور آبیاری برای جلوگیری از تنش رطوبتی ضروری می‌باشد.