روند توسعه اراضی کشاورزی در حوضه هیرمند افغانستان و چشم‌انداز آن با استفاده از طبقه‌بندی شی‌پایه تصاویر ماهوارهای و مدل ژئومد
چکیده
در برنامهریزی برای حوضههای آبریز پر چالش فرامرزی مانند هیرمند، از مهمترین موارد، ظرفیت توسعه کشاورزی در آنها میباشد. این مهم، هدف این تحقیق قرار گرفته و در آن ابتدا تغییرات کاربری اراضی طی سالهای 1369 و 1392 با استفاده از تصاویر ماهوارهای و روش طبقه‌بندی شیگرا مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج به دست آمده حاکی از افزایش کشتهای آبی از 10 هزار کیلومترمربع در سال 1369 به حدود 18 هزار کیلومترمربع در سال 1392 و کاهش حدود 70 درصدی سطح اراضی دیم میباشد. در ادامه براساس روش ژئومد و تحلیلهای زنجیره مارکوف، احتمال تغییرات کاربری اراضی آبی در این حوضه و چشم انداز تغییرات مکانی - زمانی آن مورد بررسی قرار گرفت. بر این اساس مجموع، سطح زیر کشت در افق آتی برابر با 25465 کیلومترمربع قابل پیشبینی است که نشان دهنده توان 7465 کیلومترمربع توسعه، میباشد. اما این سطح بدون در نظر گرفتن محدودیت منابع آب میباشد که با لحاظ کردن این محدودیت، حداکثر سطح توسعه برابر با 4366 کیلومترمربع میباشد. بررسی موقعیت مکانی این تغییرات نشان دهنده توسعه در مناطق پاییندست سد کجکی و زیرحوضه ارغنداب میباشد که تهدیدی برای امنیت و محیط زیست شرق کشور محسوب می‌گردد. از طرفی نیز با توجه به سیاستهای دولت برای کشت فرامرزی، این ظرفیت میتواند برای تعاملات دو کشور و حصول مدیریت برد - برد در حوضه هیرمند مورد توجه قرار گیرد.
کلید واژگان
حوضه آبریز هیرمندکاربری اراضی
طبقه‌بندی شی پایه
تصاویر ماهوارهای
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2018-04-211397-02-01
ناشر
انجمن آبیاری و زهکشی ایرانسازمان پدید آورنده
دانش آموخته دکتری گروه منابع آب دانشگاه تربیت مدرساستاد دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
پژوهشکده مطالعات و تحقیقات منابع آب، موسسه تحقیقات منابع آب، وزارت نیرو،
استاد مرکز سیاستهای محیط زیستی امپریال کالج لندن،
استادیار گروه اقتصاد دانشگاه شریف
شاپا
2008-79422676-6884
