استفاده از نمایه خشکی جهت بررسی تغییرات تبخیر-تعرق پتانسیل و پهنه بندی آن در ایران به‌منظور استفاده در برآورد نیاز آبی گیاهان

Abstract

امروزه برآورد دقیق تبخیر و تعرق پتانسیل(ETo) برای مسائل اقتصادی و مدیریت آب بسیارحائز اهمیت است. روش فائو- پنمن-مانتیث که به طور گسترده­ای در جهان استفاده می­شود، به منظور برآورد دقیق ETo در اقلیم­های مختلف به کار می­رود. در این مطالعه تخمین ETo با استفاده از داده­های ایستگاه­های هواشناسی سینوپتیک و روش فائو- پنمن- مانتیث برای 30 ایستگاه­ سینوپتیک ایران با اقلیم­های متنوع از سال 1961 تا سال 2010 مورد محاسبه قرارگرفت. علاوه بر بررسی روند تغییرات ETo پهنه­بندی این پارامتربه­صورت ماهانه و سالانه در ایران انجام گرفت. نتایج نشان دادند که مقادیر حدی ETo در دوره دوم نسبت به دوره اول افزایش داشته است. در دوره 50 ساله آماری 12 ایستگاه اهواز، انزلی، بندرعباس، بیرجند، کرمان، کرمانشاه، مشهد، سبزوار، سنندج، تبریز، تهران و یزد با روند معنی دار ETo همراه بوده­اند. در فصل تابستان اما بیش­ترین مقدار ETo به ترتیب در دو دوره 995 و 1112 میلی­متر بوده است. در فصل بهار بیش­ترین مقدار ETo دوره اول و دوم به ترتیب 881 و 851 میلی­متر می­باشد. در فصل پاییز بیشینه مقدارETo در دو دوره به ترتیب 426 و 469 میلی متر بوده است. در فصل زمستان در دوره اول و دوم بیشترین مقدار ETo به ترتیب 620 و 680 میلی­متر می­باشد.<br />