زمانبندی تولید و بازرسی تجهیزات با در نظر گرفتن هزینه‌های زیست‌محیطی ناشی از افت تجهیزات

Abstract

استفاده‏‌ی مداوم از تجهیزات و سیستم‏ ها، آن‏ها را در معرض خرابی (مانند کهنگی، سایش، خوردگی و خزش) قرار می‌دهد. آثار خرابی صرفاً محدود به کاهش کارایی، کاهش قابلیت اطمینان و کاهش عمر سیستم نبوده و می‏ تواند منجر به تخریب و آسیب‏ های زیست‌محیطی نیز گردد. بررسی اثرات نامطلوب افت سیستم‏ها منجر به شکل‏ گیری مطالعات گسترده در حوزه‏‌ی استراتژی‏‌های نگهداری و تعمیر مبتنی بر پایش وضعیت گشته است. یکی از رویکردهای موردتوجه در این حوزه بحث حفظ و نگهداری و تعمیر بهینه براساس وضعیت سلامت و کارکرد سیستم است که با کنترل اثرات نامطلوب افت سیستم بر محیط‌زیست، هزینه ‏های سربار ناشی از جریمه ‏های مرتبط را کاهش می‌دهد. هدف این پژوهش بررسی و مدل‌سازی سیاست نگهداری و تعمیر بهینه شامل تعیین زمان‏ بهینه‏ ی بازرسی‏‌ها با هدف کمینه ‏سازی متوسط هزینه کل در واحد زمان در شرایط عدم قطعیت است. در این مقاله متغیرهای مدت‌زمان از ابتدای دوره تا رسیدن به سطح هشدار، مدت‌زمان از لحظه عبور از سطح هشدار تا وقوع خرابی و مدت‌زمان از لحظه شناسایی عبور سیستم‏ از سطح هشدار (با انجام فرآیند بازرسی) تا آغاز عملیات نگهداری و تعمیر پیشگیرانه، به‌صورت متغیرهای تصادفی در نظر گرفته شده و اثرات آن‏ها موردمطالعه قرار گرفته است. مدل توسط سه روش جستجوی مستقیم نلدر مید، الگوریتم ژنتیک و الگوریتم PSO برای یک مثال عددی حل‌شده و زمان‏‌های بهینه بازرسی به‌دست‌آمده است.