بهینه‌سازی ذخیره اطمینان در زنجیره‌های تامین حلقه بسته با استفاده از مدل خدمات تضمین‌شده

Abstract

یکی از مسائل مهم در مدیریت زنجیره تامین، مدیریت یا کنترل موجودی تمام اقلام در زنجیره تامین کلی در مواجهه با عدم قطعیت تقاضای مشتریان است. یکی از موضوعاتی که در مواجهه با عدم قطعیت تقاضا به آن پرداخته می‌شود، موضوع جایگذاری ذخیره اطمینان در زنجیره تامین می‌باشد. بدین منظور در این مقاله، زنجیره‌ی تامینی را در نظر می‌گیریم که در آن امکان بازگشت محصولات ثانویه (محصولات فرعی) تولیدشده درون زنجیره به ایستگاه‌های دیگر جهت انجام فرآیندهای تولید مجدد وجود دارد. همچنین، اگر محصول پس از انجام فرآیند ایستگاه آخر و عبور از تمام ایستگاه ها شرایط لازم را برای استفاده نداشت، ابتدا محصولات بازیافت و سپس مورد استفاده مجدد قرار می‌گیرند. سپس بر این اساس زمان بازپرسازی عادی، زمان بازپرسازی اقلام تولیدمجددشده و همچنین اقلام بازیافت‌شده تعیین‌گردیده و به‌منظور ارائه روابط منطقی برای به دست آوردن ذخیره اطمینان موردنیاز، تعداد حالات موجود بین این زمان‌ها موردبررسی قرار ‌گرفت. در نهایت با استفاده از روابط به‌دست‌آمده و مدل خدمات تضمین‌شده، یک مدل یکپارچه بهینه‌سازی ذخیره‌ اطمینان در زنجیره‌تامین حلقه بسته ارائه شد. همچنین با ارائه چند مثال به تحلیل نتایج حاصل از مدل در شرایط مختلف پرداخته ‌شد. نتایج نشان داد بسته به ساختار زنجیره تامین موردنظر، درنظرگرفتن رویکرد جدید می‌تواند منجر به کاهش و در برخی موارد افزایش هزینه‌های نگهداری شود.