برآورد تمایل به پرداخت جهت بهبود کیفیت هوا با تأکید بر بخش کشاورزی و منابع‌طبیعی در شهرستان اهواز

Abstract

پدیده گرد و غبار با تحت شعاع قرار دادن بخش‌های مختلف جامعه یکی از چالش‌های مهم در دنیای کنونی محسوب می‌شود. بدین سبب، ارزیابی دقیق آثار پدیده گرد و غبار و در نتیجه، تدوین سیاست‌های منطقه‌ای و جهانی به­منظور کاهش اثرات منفی ناشی از این پدیده، ضروری است. در این پژوهش، با استفاده از روش ارزش‌گذاری مشروط و مدل لوجیت به برآورد تمایل به پرداخت مردم شهرستان اهواز در رابطه با بهبود کیفیت هوا در مواجهه با پدیده گرد و غبار پرداخته شده است. داده‌های مورد نیاز با استفاده از 144پرسشنامه از روش دو‌گانه دو بعدی از مردم شهرستان اهواز در سال 1395 به­دست آمد. در این پژوهش، برای بهبود کیفیت هوای اهواز در دو سطح کاهش آلودگی معمولی (در سطحی که برای کارهای روزمره مناسب باشد) و سطح استاندارد‌های بین المللی به برآورد تمایل به پرداخت اقدام شد که برای اولین‌بار در ایران، ارزش‌گذاری به­صورت مقایسه در دو سطح انجام گردید. در هر دو سطح مورد بررسی، متغیرهای درآمد و سن بر احتمال پذیرش قیمت تاثیر مثبت و پیشنهاد بر احتمال پذیرش قیمت تأثیر منفی داشتند. برای کاهش آلودگی در سطح معمولی، علاوه بر دو متغیر ذکر شده، تعداد اعضای خانوار نیز معنی‌دار و منفی داشت. برای سطح استاندارد‌های بین‌المللی، متغیرهای عضویت در سازمان‌های مربوط بخش کشاورزی و منابع­طبیعی و جنسیت اثر منفی و تحصیلات اثر مثبت و معنی‌دار داشتند. مقدار تمایل به پرداخت‌ها در این پژوهش تمایل به پرداخت سطوح پیشنهادی اول و دوم به ترتیب (سطوح پیشنهادی) 10619 و 24851ریال برآورد گردیدند.