بررسی مهارتهای شخصیتی کارآفرینانۀ جوانان روستایی شهرستان گنبدکاووس

Abstract

پرداختن به کارآفرینی به منظور ایجاد فرصت­های شغلی برای جوانان تحصیلکردۀ بیکار از اهمیت بسیاری برخوردار است. با توجه به اینکه جوانان تحصیلکرده تمایل کمتری به خوداشتغالی و سرمایه­گذاری در این زمینه دارند، پژوهش حاضر با هدف سنجش مهارت­های شخصیتی کارآفرینانۀ جوانان روستایی و ارائۀ راهکارهایی برای بهبود مهارت­های کارآفرینی آنها در شهرستان گنبد­کاووس انجام شد. جامعۀ آماری تحقیق شامل همۀ جوانان­ روستایی 15-24 سالۀ شهرستان گنبدکاووس بود که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه­گیری طبقه‏ای متناسب، 347 نفر از آنان انتخاب­ شدند. ابزار جمع­آوری داده‏ها، پرسشنامه‏ای بود که روایی آن به تأیید استادان گروه مدیریت و توسعۀ کشاورزی دانشگاه­تهران رسید. پایایی پرسشنامه با روش آلفای کرونباخ سنجیده شد و مقادیر آن برای مقیاس ویژگی شخصیتی کارآفرینانه 85/0 به دست آمد. داده‏ها با نرم­افزار Spss_win19 توصیف، تجزیه و تحلیل شد. نتایج اولویت‏بندی ویژگی‏های شخصیتی کارآفرینانۀ جوانان روستایی نشان ­داد که ویژگی «عملگرایی» اولین و مهم‌ترین اولویت بود و «نیاز­ به ­موفقیت»، «کانون کنترل»، «ریسک‏پذیری»، «چالش­طلبی»، «تحمل­ ابهام» به­ترتیب در اولویت‏های بعدی قرار­ داشتند. بر اساس نتایج آزمون همبستگی، تنها بین میزان تحصیلات با مهارت‏های­ شخصیتی ­کارآفرینانۀ جوانان­ روستایی رابطۀ معنی‏داری وجود­ داشت. آزمون t مستقل حاکی از اختلاف معنی‌دار بین افراد متمایل به راه­اندازی کار­ کشاورزی و مهارت­های ریسک­پذیری، کانون­ کنترل و تحمل­ ابهام بود اما هیچ اختلاف معنی­داری بین مهارت­های کارآفرینانۀ دختران و پسران مورد بررسی وجود نداشت.