تحلیل عوامل بازدارنده و پیشبرنده به‏کارگیری نظام یادگیری ترکیبی در آموزش عالی کشاورزی از دیدگاه اعضای هیأت علمی دانشکده‏ های کشاورزی و منابع‏طبیعی استان خوزستان

Abstract

تحقیق حاضر، با هدف تحلیل عوامل بازدارنده و پیشبرنده به‏کارگیری نظام یادگیری ترکیبی در آموزش عالی کشاورزی از دیدگاه اعضای هیأت‏علمی دانشکده‏های کشاورزی و منابع‏طبیعی استان خوزستان انجام گرفته است. جامعه آماری تحقیق را اعضای هیأت‏علمی دانشکده‏های دولتی کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان (159N=) تشکیل دادند که از این افراد تعداد 72 نفر از طریق فرمول کوکران و به روش نمونه‏گیری تصادفی به عنوان نمونه تعیین گردید. ابزار اصلی جمع‏آوری اطلاعات پرسشنامه بود. روایی پرسشنامه با نظر تعدادی از اساتید گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران تأیید گردید و پایایی بخش‏های مختلف آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای عوامل بازدارنده و پیشبرنده به ترتیب92/0، 93/0بود. یافته‏های تحقیق نشان داد که از دیدگاه اعضای هیأت‏علمی مهم‏ترین عامل بازدارنده به‏کارگیری یادگیری ترکیبی در دانشکده‏های کشاورزی، نبود زیرساخت مناسب مخابراتی و پهنای باند کافی و مهم‏ترین عامل پیشبرنده آن دسترسی سریع و آسان به منابع اطلاعاتی اینترنتی می‏باشد. نتایج حاصل از تحلیل عاملی نشان داد که، پنج عامل زیرساختی، اطلاعاتی، روانشناختی، پشتیبانی و مهارتی 773/76 درصد از واریانس کل عوامل بازدارنده به کارگیری یادگیری ترکیبی را تبیین می‏کنند و چهار عامل اجرایی، مشوق‏ها، اطلاع‏رسانی و پشتیبانی 124/71 درصد از واریانس کل عوامل پیشبرنده یادگیری ترکیبی را تبیین می‏کنند.