ویژگی‌ها و کارکردهای انجمن‌های زادگاهی شهر تهران

Abstract

انجمن‌های زادگاهی نهادهایی مردمی و خودساخته هستند که مهاجران روستایی و شهرستانی‌ ساکن در شهرهای بزرگ، گرد هم جمع شده و این انجمن‌ها را شکل می‌دهند و در قبال زادگاه و شرایط زندگی فعلی خود احساس مسئولیت می‌کنند. با عنایت به اینکه، قسمت عمده‌ای از جمعیت شهر تهران را مهاجرین تشکیل می‌دهند و بخشی از آنها دارای انجمن‌های زادگاهی هستند، بنابراین هدف این تحقیق ارائه سنخ‌‍‌شناسی‌ از انجمن‌های زادگاهی شهر تهران به همراه بررسی ویژگی‌ها، کارکردها و مکانیزم‌های ارتباطات درونی آنهاست. روش‌شناسیِ مقاله مبتنی بر روش تحقیق کیفی است. بدین منظور داده‌های کیفی با استفاده از فنون مصاحبه، مصاحبه گروهی و مشاهده مشارکتی گردآوری و به صورت مضمونی ارائه شده است. یافته‌ها نشان می‌دهند که سه گونه سنخ‌بندی براساس بعد تعلق، تبلور و محور شکل‌گیری، از انجمن‌های زادگاهی در شهر تهران وجود دارد. کارکردهای ویژه این انجمن‌ها، حفظ ارتباطات میان اعضا، حفظ هویت فرهنگی در میان خود و نسل‌های جدید و کمک به همشهری‌ها در تهران و در مبدأ است. سازوکارهای درونی ارتباطات این انجمن‌ها نیز مبتنی بر برنامه‌های منظم و دوره‌ای و همچنین منوط به برگزاری مراسم، مناسک و برنامه‌های خاص است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که این انجمن‌ها توانایی خوب و بالایی برای پیشبرد توسعه در مناطق شهری و همچنین اجتماعات مبدأ خود دارند.