ارتقاء عملکرد و افزایش تکثیر سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی با ماتریکس نانوفیبر پلی‌آمیدی

Abstract

هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثر ماتریکس برون‌سلولی نانو رشته‌ای پلی‌آمید بر تکثیر و عملکرد سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی (SSCs) بچه موش 6 رو در محیط In Vitro بوده است. سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی، از بیضه موش 6 روزه جدا شده و در خانه‌های یک ظرف کشت 6 خانه‌ای (3 خانه آن توسط ورقه نانوفیبر پوشانده بوده) به طور جداگانه در حضور فاکتورهای رشد GDNF bFGF و EGF با سه بار تکرار کشت داده شدند. تعداد کلنی‌های SSCs، مساحت کلنی‌ها و تعداد سلول به ازای هر کلنی در روزهای هفتم و دهم در هر گروه اندازه‌گیری شد. از رنگ‌آمیزی ایمونوفلورسنت جهت بررسی کیفی بیان نشانگرهای پروتئینی ?6-Integrin, Thy-1, ?1-Integrin, oct-4, PLZF و C-kit در روز دهم در هر دو گروه استفاده شد. بیان ژن‌های مربوط به سلول‌های زاینده با استفاده از تست RT-PCR در روز دهم پس از کشت در دو گروه مقایسه شد. جهت بررسی عملکرد سلول‌ها در هر دو گروه سلول‌های کلنی‌های حاصله به موش بالغ نابارور شده پیوند زده شد. .برای آنالیز داده‌ها کمی از نرم‌افزار SAS و از مدل خطی عمومی استفاده شد و میانگین‌ها به کمک آزمون چند دامنه‌ای دانکن مقایسه شدند.در آزمایش فاکتوریل انجام شده تعداد کلنی‌های کشت شده بر روی ورقه نانوفیبر به طور معنی‌داری (05/0) نسبت به کلنی‌های کشت شده در ظرف بدون نانوفیبر بیشتر بود. همچنین تعداد سلول‌ها در هر کلنی و مساحت کلنی‌ها در گروه بدون نانوفیبر کاهش معنی‌داری (05/0) نسبت به گروه با نانو فیبرداشت. رنگ‌آمیزی ایمونوفلورسنت نشان داد که کلنی‌ها متشکل از SSCs بودند. زیرا رنگ‌آمیزی برای نشانگرهای ?6-Integrin, ?1-Integrin, Thy-1, oct-4, PLZF مثبت و برای نشانگر C-kit به طور نسبی منفی بودند. بر اساس نتایج RT-PCR میزان بیان ژن‌های GFR?-1, Stra8, Vasa, ?6, ?1, thy-1, Oct-4 در گروه کشت با استفاده از نانوفیبر نسبت به گروه کشت بدون نانوفیبر بیشتر و ژن C-kit در گروه کشت بدون نانو به طور نسبی بیشتر بوده است. در عین حال ژن Nanog به عنوان یک ژن پرتوانی در هر دو گروه بیان نشده است. نتایج نشان داد که استفاده از ماتریکس برون‌سلولی نانو رشته‌ای در کشت سلول‌های اسپرماتوگونی بچه موش 6 روزه در خالص‌سازی و بهبود کمی و کیفی وهمچنین بر عملکرد سلول‌های SSCs اثر فزاینده دارد.