بررسی برون‌تنی گوارش‌پذیری، تخمیر و فعالیت آنزیمی قارچ‌های بی‌هوازی شکمبه شترهای تک کوهانه تغذیه‌شده با علوفه‌های زراعی و مرتعی

Abstract

هدف از انجام این پژوهش، بررسی ویژگی­های تخمیر و فعالیت آنزیم­های تجزیه‌کنندۀ الیاف توسط قارچ­های بی‌هوازی شکمبۀ شترهای تک کوهانۀ تغذیه‌شده با علوفه­های زراعی و _­­مرتعی بود. ازاین‌رو با استفاده از محیط کشت اختصاصی، مایۀ تلقیح قارچ­های بی‌هوازی شکمبه تهیه و گوارش‌پذیری، فعالیت آنزیمی و تولید گاز قارچ­های شکمبه بر پایۀ یک آزمایش فاکتوریل 2×2 تعیین شد. نتایج نشان داد که قابلیت (پتانسیل) تولید گاز در تیمارهای حاوی بسترة (سوبسترای) آتریپلکس بیشتر بود ولی نرخ تولید گاز در تیمارهای دارای کاه گندم بیشتر بود. همچنین کل گاز تولیدی نیز در تیمار دارای مایع شکمبۀ تغذیه‌شده با علوفۀ مرتع و بسترة آتریپلکس (71/50 میلی‌لیتر) بیشترین بود (01/0P≤). نیتروژن آمونیاکی محیط کشت­ها در ساعت‌های مختلف آزمایش تحت تأثیر نوع تغذیۀ دام­ها و نوع بستره قرار گرفت (01/0P≤). نتایج نشان داد که گوارش‌پذیری مادۀ آلی تحت تأثیر نوع مایع شکمبه قرار نگرفت اما با تغییر بستره به‌طور معنی‌داری در آتریپلکس کاهش یافت. همچنین گوارش‌پذیری مادۀ خشک و دیوارۀ یاخته‌ای در تیمارهای دارای آتریپلکس در پایان آزمایش رو به افزایش بود. فعالیت اندوگلوکاناز و اگزوگلوکاناز قارچ­های شکمبه در ساعت‌های پایانی آزمایش در مایع شکمبۀ تغذیه‌شده با علوفۀ مرتع و بسترة آتریپلکس بیشترین افزایش را داشت (01/0P≤). به نظر می­رسد برای سنجش شرایط تخمیر علوفه­های شورزی در محیط آزمایشگاه، بهتر باشد از مایع شکمبه­ای استفاده شود که با بستره سازگاری داشته باشد.