استرس ادراک‌شده و نقص توجه- بیش‌فعالی در سارقین و افراد عادی

Abstract

اهداف: سرقت از باسابقه‌ترین جرایم بشری است که در جوامع مختلف به شیوه‌های گوناگونی دیده می‌شود و عوامل مختلفی می‌تواند در ارتکاب به آن نقش داشته باشند. نقص توجه- بیش‌فعالی که زمینه‌ساز گرایش به رفتارهای پرخطر است، می‌تواند یکی از عواملی مرتبط با سرقت باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی استرس ادراک‌شده و نقص توجه- بیش‌فعالی در مردان و زنان مرتکب سرقت و مقایسه آن با افراد عادی بود. مواد و روش‌ها: این پژوهش علی- مقایسه‌ای در زندان مرکزی رشت در سال 95-1394 انجام شد. با استفاده از روش نمونه‌گیری غیرتصادفی هدفمند، 100 نفر (50 مرد و 50 زن) از زندانیان مرتکب سرقت و با استفاده از روش نمونه‌گیری غیرتصادفی در دسترس، 100 نفر (50 مرد و 50 زن) از افراد عادی به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گرداوری داده‌ها از ابزارهای سیاهه متغیرهای حقوقی و جمعیت‌شناختی، پرسش‌نامه استرس ادراک‌شده، مقیاس درجه‌بندی نقص توجه- بیش‌فعالی بزرگسالان کانرز و مقیاس درجه‌بندی وندر- یوتا استفاده شد. داده‌ها در قالب نرم‌افزار SPSS 20 با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) و تحلیل واریانس تک متغیره (آنوا) تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: افراد مرتکب سرقت، استرس و نقص توجه- بیش‌فعالی بالاتری نسبت به سایر گروه‌ها داشتند (0/05>p < /span>). اثر اصلی جنسیت و اثر تعاملی گروه*جنسیت بر استرس و اثر اصلی جنسیت بر نقص توجه- بیش‌فعالی کودکی معنادار نبود (0/05p>). نتیجه‌گیری: میزان استرس ادراک‌شده و نقص توجه- بیش‌فعالی کودکی و بزرگسالی در افراد سارق بیشتر از گروه افراد عادی است. بنابراین باید به مداخلات درمانی و تشکیل یا ارتقاء سیستم استاندارد خدمات سلامت عمومی زندانیان توجه بیشتری شود.