تبیین عوامل مؤثر بر فرایند تسهیم دانش بین اعضای هیئت‌ علمی در دانشگاه: تفاوت محیط‌های مهندسی و غیرمهندسی

Abstract

در دهه کنونی فرایند تسهیم دانش بین اعضای هیئت علمی به‌عنوان یک موضوع و حوزه مطالعاتی جذاب در ادبیات مدیریت آموزش عالی مطرح شده است. در این مطالعه تلاش ‏شده است تا از منظر اعضای هیئت علمی عوامل مؤثر بر رفتار تسهیم دانش آنان بررسی شود. جامعه آماری پژوهش شامل اعضای هیئت علمی دانشگاههای فنی و مهندسی و غیر فنی و مهندسی شهر تهران بود. نمونه‌ای با حجم 227 نفر بر اساس روش نمونه‌گیری تصادفی نسبتی انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق‏ساخته بود که پایایی آن 903/0 محاسبه شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون همبستگی پیرسون، آزمون تی مستقل و آزمون تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد. نتایج به دست آمده از پژوهش نشان داد که در محیطهای دانشگاهی کیفیت ارائه دانش اعضای هیئت علمی با همدیگر، بهتر از دریافت دانش اعضای هیئت علمی از سوی همکاران است. اعضای هیئت علمی گروه فنی و مهندسی نسبت به سایر گروهها تعاملات نوشتاری سازنده‌تری دارند. اعضای هیئت علمی گروه فنی و مهندسی نسبت به اعضای هیئت علمی گروه علوم انسانی تعاملات فردی، نوشتاری و شبکه ساز بهتری با همکاران داشته‏اند.