| dc.contributor.author | کریمی, مجتبی | fa_IR |
| dc.contributor.author | هاشمی, جواد | fa_IR |
| dc.contributor.author | احمدی, علی | fa_IR |
| dc.contributor.author | عباسی, علیرضا | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-07-09T08:00:20Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-09-30T08:00:20Z | |
| dc.date.available | 1399-07-09T08:00:20Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-09-30T08:00:20Z | |
| dc.date.issued | 2013-12-22 | en_US |
| dc.date.issued | 1392-10-01 | fa_IR |
| dc.date.submitted | 2012-12-08 | en_US |
| dc.date.submitted | 1391-09-18 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | کریمی, مجتبی, هاشمی, جواد, احمدی, علی, عباسی, علیرضا. (1392). اثر تنش خشکی بر رشد و محتوای گلیکوزیدهای استویول در گیاه استویا (Stevia rebaudiana). علوم گیاهان زراعی ایران, 44(4), 693-702. doi: 10.22059/ijfcs.2013.50338 | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2008-4811 | |
| dc.identifier.issn | 2423-8082 | |
| dc.identifier.uri | https://dx.doi.org/10.22059/ijfcs.2013.50338 | |
| dc.identifier.uri | https://ijfcs.ut.ac.ir/article_50338.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/333150 | |
| dc.description.abstract | به‌منظور بررسی اثر تغییرات رطوبتی خاک بر رشد و کیفیت گلیکوزیدهای استویول در استویا (<em>Stevia rebaudiana B.</em>)، آزمایشی گلخانهای در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار در پژوهشکدۀ بیوتکنولوژی کشاورزی ایران (منطقۀ مرکزی کشور- اصفهان) در سال 1391 اجرا شد. تیمارهای رطوبتی براساس تلفیقی از ظهور علائم ظاهری گیاه (عدم پژمردگی تا پژمردگی شدید) و رطوبت خاک اعمال شدند. به‌این‌ترتیب تیمارها براساس 1/19، 1/15، 9/11 و 1/9 درصد رطوبت وزنی خاک آبیاری شدند که با توجه به شرایط گلخانه، این سطوح تنش رطوبتی با دور آبیاری 3، 6، 9 و 12 روز ایجاد شد. نتایج نشان داد کاهش رطوبت خاک تا دور آبیاری 9 روز، تأثیری در ارتفاع بوته و وزن خشک برگ استویا نداشت، ولی دور آبیاری 12 روز، سبب کاهش معنادار رشد گیاه شد. بیشترین شاخص برداشت با دور آبیاری 6 روز به‌دست آمد (36/51 درصد). کاهش رطوبت خاک سبب افزایش معنادار محتوای استویوزاید و دالکوزاید A شد، ولی تأثیری بر انواع ربودیوزایدها (A، F و C) نداشت. محتوای کل گلیکوزیدهای استویول نیز با کاهش رطوبت خاک افزایش یافت و دور آبیاری سه روز، دارای کمترین مقدار گلیکوزید استویول بود. در همۀ تیمارها مقدار استویوزاید بیشتر از سایر گلیکوزیدهای استویول بود. حداکثر عملکرد قند استویولی با دور آبیاری 6 روز به‌دست آمد. نتایج کلی آزمایش نشان داد با کاهش رطوبت خاک (کمتر از 9/11 درصد وزن خاک) وزن خشک برگ استویا کاهش یافت، ولی محتوای گلیکوزیدهای استویول افزایش معناداری داشت. همچنین با دور آبیاری 6روزه بیشترین شاخص برداشت و عملکرد قند استویولی ایجاد شد. اگرچه با کاهش رطوبت خاک مقدار گلیکوزیدهای استویول افزایش یافت، به‌دلیل کاهش معنادار عملکرد برگ و عملکرد قند استویولی در فواصل آبیاری بیشتر از 6 روز (کاهش رطوبت خاک زیر 1/15 درصد وزنی)، به‌نظر میرسد تشدید خشکی بیشتر از این حد سبب افت عملکرد استویا میشود. | fa_IR |
| dc.format.extent | 272 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | علوم گیاهان زراعی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Iranian Journal of Field Crop Science | en_US |
| dc.relation.isversionof | https://dx.doi.org/10.22059/ijfcs.2013.50338 | |
| dc.subject | استویا | fa_IR |
| dc.subject | استویوزاید | fa_IR |
| dc.subject | رطوبت خاک | fa_IR |
| dc.subject | گلیکوزیدهای استویول | fa_IR |
| dc.title | اثر تنش خشکی بر رشد و محتوای گلیکوزیدهای استویول در گیاه استویا (Stevia rebaudiana) | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | مقاله پژوهشی | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشجوی دکتری، گروه زراعت و اصلاح نباتات، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران | fa_IR |
| dc.contributor.department | استادیار، پژوهشکدۀ بیوتکنولوژی کشاورزی ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 44 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 693 | |
| dc.citation.epage | 702 | |
